Het was weer tijd voor de reguliere check-up bij de dierenarts. Het liefst doen we dat met alle drie de honden tegelijk. We wonen een eindje bij de dierenarts vandaan en zo besparen we ons een paar extra trips. Blitzz en Spip zijn echte veteranen als het op de dierenarts aankomt. Ze vinden het niet leuk, maar maken er ook geen drama van. Bovendien hebben we een hele fijne dierenartsenpraktijk waar iedereen zonder uitzondering lief is voor de honden. Volgens Blitzz en Spip kan een plek waar je zoveel snoepjes krijgt niet écht slecht zijn. Voor Bella is dat een ander verhaal. Verder lezen Hondenleven: Bella is een held
Bella begint zich steeds beter aan te passen aan een leven in een ‘gewoon’ huishouden. Zoals bij veel herplaatshonden heeft dat best veel tijd en geduld gevergd. Er waren momenten in het begin dat we ons afvroegen of Bella wel in ons roedeltje zou passen. Zo druk en onbezonnen was ze. Het zit echter gewoon niet in ons DNA om een hond weer van de hand te doen, dus we hebben volgehouden. En zie daar: Bella draait volledig mee als coach-hond en ze is een heel stuk rustiger geworden. Bovendien zien we haar met de dag groeien, niet in volume maar in persoonlijkheid. Iedere dag is voor haar weer een dag dat ze laat zien dat ze blij is bij ons. Dan weet je als herplaatshondeneigenaar weer waar je het voor doet! Maar je weet ook dat er altijd rafelige randjes zullen blijven. 
Ik heb het al vaak genoemd in deze columns: onze honden zijn allemaal herplaatsers. Je zou denken dat je dan gewend raakt aan het feit dat één van je honden plotseling gedrag vertoont dat als een verrassing komt. Maar zoals deze zin al een tegenstrijdigheid herbergt – gewend en verrassing – zo klopt die tegenstrijdigheid dan ook: Je went nooit aan de verrassing waar een herplaatser je mee confronteert. 