In mijn jonge jaren was ik systeembeheerder. Althans, zo heette dat toen. Tegenwoordig is die functie waarschijnlijk opgedeeld in verschillende gespecialiseerde disciplines. Elk met een belangrijk klinkende, liefst Amerikaanse titel. ‘Network Implementation Officer’ of ‘Storage Media Specialist’, zoiets. Vroeger viel dat allemaal gewoon onder systeembeheer. Sterker nog, als er een snoertje aan zat, viel het onder systeembeheer. In die tijd moest je niet vreemd opkijken als je gevraagd werd even naar de föhn van de telefoniste (tegenwoordig baliemedewerker m/v) te kijken. Je had tenslotte verstand van alles waar stroom in ging en iets ander uitkwam. En je was de enige met een soldeerbout. Verder lezen Hondenleven: snoertje
Tag: computers
Hondenleven: Systeembeheer en de roedel
In een vorig leven was ik systeembeheerder bij een middelgrote uitgeverij en drukkerij. Ik was jong en onervaren en leerde ‘on the job’ het vak van computertechneut. Het was een mooie tijd om dat te leren want het waren de gouden jaren van de computerrevolutie. Windows was nog niet dominant en veel verschillende besturingssystemen schreeuwden hun superioriteit van de daken. In het uitgeverij- en drukkerijwereldje was bovendien veel ruimte voor software die specifiek voor een doel was geschreven door kleine bedrijfjes die veel geld verdienden met unieke producten. Ik moest dus veel leren en creatief zijn bij het zoeken naar oplossingen. Dat deel van het werk vond ik ontzettend leuk. Minder leuk was dat mijn baas zo’n jonge, onervaren werknemer goed wist uit te buiten. Ik werkte dus idiote uren en onder veel stress. Want ook dit speelt in de uitgeverij- en drukkerijwereld: de krant moet uitkomen. Wat heeft dit met honden te maken vraag je nu wellicht? Ik zal het uitleggen.