Hondenleven: Z’n gangetje

Wat een toestand hè? De gevolgen van het coronavirus hebben een grote impact op onze samenleving. Het zijn bijzondere tijden die de geschiedenisboeken gaan halen. Het is niet zomaar even een korte ontwrichting. Het ziet ernaar uit dat de maatregelen en de gevolgen daarvan nog wel even zullen doorwerken in ons dagelijks leven. Wellicht zullen ze zelfs fundamentele veranderingen veroorzaken in de manier waarop de menselijke wereld werkt.

Huisdieren

En onze huisdieren? Hoe ervaren zij de grote veranderingen die voor nu ons nieuwe normaal zijn geworden? Ik kan niet voor de konijnen, cavia’s, kippen, duiven, goudvissen en de vele andere dierlijke huisgenoten spreken, maar wat onze honden betreft: het is een beetje tweeledig.

Voors en tegens

Ik moet erbij zeggen dat onze honden al gewend zijn dat wij veel thuis zijn. Ik werk altijd al thuis en ben slechts zeer sporadisch van huis. Erna werkte normaal vanuit huis en ging alleen voor cliëntenbezoek op pad. En dan ging er vaak nog een hond met haar mee. Dus de veranderingen voor onze honden zijn niet zo groot. Erna is wel veel meer thuis, en dat vinden ze fijn. Dat is dus een voordeel. Maar als Erna thuis is, zijn zij dat ook. Ze gaan niet meer mee naar cliënten en dat vinden ze jammer. Dus dat is een nadeel.

Wennen

Toch wennen honden snel aan nieuwe situaties. Heel soms als het er even op lijkt dat Erna de deur uitgaat, bijvoorbeeld om iets op de post te doen, dan springen de honden overeind.
“Vrouwtje gaat weg, wij gaan mee!”
Dat gebeurt nog maar sporadisch. Hun interne agenda is inmiddels leeg. Ze staan niet meer op de vaste dagen en tijden voor de deur met de verwachting dat ze aan het werk gaan.

Thuiswerken

Het is nu aan ons om ze thuis aan het werk te houden. Bella barst van de energie dus die moet gewoon zo af en toe ravotten. Gelukkig hebben we een tuintje waar ze zich even kan uitleven. Vooral leuk als een bal alle kanten op gaat en de tuin even veranderd in een flipperkast. Dan kan ze er lekker achteraan jagen.
Spip is wat rustiger. Hij is natuurlijk ook een man op leeftijd. Even een paar keer achter de bal aan rennen, even een speurspelletje in de tuin en dan is Spip weer tevreden. Hij is al lang blij dat de zon schijnt en hij weer kan zonnebaden op zijn kleedje.
Blitzz is vooral druk met vogelmanagement en kattenwaakdiensten. Zij neemt haar werk heel serieus en verbrandt dus de nodige energie met het van hot naar her rennen om overal tegelijk net te laat te zijn. Mees, mus, kat, mus, mees, kat, kat, mus, kat, mees, mus, mus, mus, hé een merel, kat, mus, mees. Ze heeft geen tijd voor de kinderachtige spelletjes van Bella of het zonnebaden van Spip. Er moet gewerkt worden.

Schaamrood

En zo gaat het leven door. Plotseling realiseerde ik me van de week dat er een nieuw normaal was ontstaan. Wellicht niet het normaal wat je wenst. Want de zorgen om de mensen die je liefhebt zijn groot. De nieuwsberichten zijn nog steeds schrijnend. Maar toch zie ik overal dat mensen zich hebben aangepast. Het leven gaat verder. Zoals steeds weer blijkt in tijden van onrust of tegenspoed, voor velen gaat het leven ‘gewoon’ door. We passen ons aan en zoeken weer mogelijkheden. Ik denk dat dit de essentie van het leven is in zijn algemeenheid. De aarde heeft in haar lange bestaan vele rampen gekend die het leven hadden kunnen uitroeien. Maar het leven is eigenwijs. Het blijft in welke vorm dan ook gewoon doorgaan. Als iemand nu vraagt hoe het gaat, kan ik met het schaamrood op mijn kaken, met inachtneming van alle zorgen over inkomen, ziekte en sociale ontzeggingen, bijna antwoorden: “Ach, het gaat z’n gangetje.”