Hondenleven: wie schrijft die blijft

Regelmatig vragen mensen mij of ik de columns die ik schrijf voor deze site in een boekje uitgeef. Helaas moet het antwoord daarop steeds negatief zijn. Ik zeg niet graag nee, maar als het op het uitgeven van boeken gaat heb ik al de nodige keren mijn tenen gestoten. Ik heb namelijk al het één en ander geschreven. Op mijn site https://noisepollution.nl vind je daar een aantal voorbeelden van. Bundels met korte verhalen, gedichten en natuurlijk het boekje over het leven met mijn Jack Russell terriër. Ik heb geschreven in het Nederlands en in het Engels. Meerdere manuscripten hebben in het verleden hun weg naar uitgevers geworsteld. Helaas nooit met een ander resultaat dan een beleefde afwijzing.

Niet vreemd

Dat is niet vreemd. Er zijn heel veel mensen die schrijven en literaire agenten en uitgevers worden letterlijk overstelpt met manuscripten. Als schrijver geaccepteerd worden door een agent en/of uitgeverij is ongeveer net zo kansrijk als het winnende staatslot kopen. De kans dat je buiten de busroute wordt aangereden door een stadsbus is aanzienlijk groter. Maar naast de nul naderende uitkomst van de kansberekening, zijn er nog andere aspecten die de levensvatbaarheid van het schrijversbestaan bepalen.

Koevoet

Bijvoorbeeld de kunst van de zelfpromotie. Dat is iets waar ik gewoon echt niet goed in ben. Nog erger voor mijn schrijverscarrière, ik wil er ook niet goed in worden. Het vergt het nodige wrikwerk met een koevoet om mij het huis uit te krijgen. Zeker als het gaat om werk gerelateerde zaken. Zoals promotionele activiteiten bij boekwinkels in den lande of boekpresentaties op beurzen en zo dies meer zij. Een hetere hel kun je me bijna niet beschrijven.

Trendy

Dan is er de schrijfstijl. Ik schrijf wat ik wil en hoe ik wil. Of mijn schrijfstijl trendy is of het juiste publiek aanspreekt zal me werkelijk een vleesproduct van de bekende noodlijdende warenhuisketen zijn. Daar knappen de meeste uitgevers op af. Er moeten immers wel boeken worden verkocht, en het liefst veel. Dus je moet wel voldoen aan de stijlwensen van het grote publiek.

Inzet

Ik zie ook een vreemde werkverhouding tussen schrijver en uitgever. De uitgever eist een boel inzet van de schrijver. Steeds met de stok achter hun deur dat ze veel investeren in de schrijver. De schrijver, gevuld met medelijden voor de uitgever, loopt zich de zolen kaal en promoot er op los. Het eerste boek levert niks op, sterker nog, daar moet de schrijver aan meebetalen. Dat neemt de schrijver op de koop toe. Er wordt immers veel in de schrijver geïnvesteerd, zo legt de uitgever maar weer eens uit.

Quitte

Dan volgt het tweede boek. Daar hoeft de schrijver niks voor te betalen. De schrijver krijgt er ook niks voor. De uitgever legt uit dat ze er na het succes van boek één zeker van zijn dat ze quitte zullen spelen op dit tweede boek. Maar of de schrijver dat boek wel even binnen een half jaar bij de drukker wil afleveren aangezien je ijzer moeten smeden als het heet is. De schrijver zweet peentjes en perst er een tweede boek uit. En ook voor dit boek loopt de schrijver een tweede paar zolen kaal om het onder de aandacht van het immer hongerige publiek te brengen.

Inkomen

Boek drie. Het boek waar het echte schrijversleven begint. Hier belooft de uitgever eindelijk een inkomen. De winkelprijs van het boek is €22,50, ziet de schrijver. Wat een bedrag! Stel dat ik er duizend van verkoop! De schrijver droomt.

Onafhankelijk

De eerste afrekening van de uitgever komt binnen. Met trillende handen maakt de schrijver de enveloppe open. De enveloppe vertegenwoordigt immers het begin van een onafhankelijk leven als schrijver. Geen bijbaantjes meer bij het distributiecentrum van een niet nader te noemen kruidige winkelketen. De cijfers tollen de schrijver voor de ogen. Maar daar staat het, eindelijk de beloning voor jaren hard werken en meerder paren kale zolen. Verdiende royalty’s, 8% van de aanschafprijs exclusief BTW: €1,49 per verkocht boek. Verkochte boeken: 21.000. Totaal uitgekeerde royalty’s: € 31.290,00. De schrijver is blij. Wat een bedrag.

Rekenen

Maar dan gaat de schrijver rekenen. Het eerste boek kostte de schrijver geld, zo’n € 2.500, dat moet nog van die € 31.290,00 af. Dat was ruim twee jaar geleden. €31,290,00 – €2.500,00 = €  28.790,00. Gedeeld door twee is dus € 14.395,00 per jaar. Aantal uren per jaar besteedt aan promotie en schrijven: ruwweg 5700. De schrijver breekt het zweet uit. Na deze ontluisterende berekening komt de schrijver op een uurloon uit van €2,53.

Blauw

Dan wordt de brievenbus van de schrijver opgefleurd door een enveloppe met een vrolijke blauwe kleur. Of de schrijver als kleine zelfstandige nog even de inkomsten belasting wil voldoen. Ten bedrage van € 11.599,20.

De schrijver gaat achter de laptop zitten en met de moed in de schoenen tikt de schrijver de persoonlijke gegevens in die de uitzendorganisatie graag doorstuurt naar het dichtstbijzijnde distributiecentrum.

Schrijver

Op de vraag of ik ooit deze columns ga bundelen, is het antwoord een voorzichtig ‘ja’. En dan komen ze op mijn site als e-boek, net als mijn andere boeken. Daar zijn ze te koop, maar ik loop er niet mee te koop. Ik schrijf ze omdat ik het leuk vind om ze te schrijven. Zo hou ik plezier in het schrijven. Ik ben een schrijver in hart en nieren, ik verdien er alleen geen geld mee. Maar zoals je hebt kunnen lezen is het verschil met het gros van de wel verdienende schrijvers niet heel groot.