Hondenleven: Verlanglijst

We hebben sinds kort een nieuwe functie in onze webshop: het verlanglijstje. Als je een leuk product ziet kun je het toevoegen aan je verlanglijstje op onze site. Het verlanglijstje kun je delen met je familie, vrienden of collega’s. Handig als je bijvoorbeeld een pup krijgt en mensen vragen wat ze je kunnen geven om die fijne gelegenheid te vieren. Natuurlijk werkt het verlanglijstje even goed voor je verjaardag of andere feestelijke gebeurtenis.
Dat verlanglijstje deed me denken aan een ander verlanglijstje. Het hondenverlanglijstje.

Raar

Ergens voelt het een beetje raar om een verlanglijstje van honden te hebben. Het is net alsof je je huidige hond(en) niet waardeert. Zo is het gelukkig helemaal niet. Ik ben heel blij met ons huidige roedeltje. Helaas zullen ook deze honden ons ooit ontvallen en zullen er andere honden voor in de plaats komen. De kans dat ik dan mijn hondenverlanglijstje gebruik bij de keuze van een nieuwe roedelgenoot is ook dan minimaal. Voor mij is het enige dat telt: heeft de hond een thuis nodig en denken we dat hij of zij in onze roedel past. Dat laatste blijft natuurlijk altijd een beetje een gok, maar hoe dan ook het uiterlijk en het ras of de nauwelijks te bepalen mix van rassen van de hond staan behoorlijk onderaan het prioriteitenlijstje.

Klungel

Dit geschreven hebbende: ik heb wel mijn favorieten als het gaat om hondenrassen. Hoog op mijn stiekeme, moreel licht verwerpelijke lijstje staan de windhonden. Met name de grote windhonden. Op één staan de deerhounds. Ooit, in mijn jeugd heb ik een deerhound gezien in de Schotse hooglanden en ik was op slag verliefd. Ik heb later deerhounds gehad en het waren fantastische honden. Vriendelijke reuzen met een heel zacht karakter. Als het moest konden ze echter behoorlijk hun vrouwtje/mannetje staan. De reu die ik had was een beetje een klungel, maar dat maakte hem ook juist weer aandoenlijk. Een deerhound op volle snelheid over het strand of over de hei zien laagvliegen is een beeld dat je nooit meer vergeet. Het is brute kracht, snelheid en ongelofelijke gratie in één beweging. Beide deerhounds zijn niet oud geworden. Overleden aan aandoeningen die in grote mate erfelijk zijn, dus de kans dat ik ooit weer deerhounds neem is klein. Het was twee keer groot verdriet kort achter elkaar. Toch staan ze dus hoog op mijn fictieve verlanglijstje.

Wenshond

Een andere wenshond is de barzoi. In het boek ‘Oorlog en Vrede’ van Tolstoi spelen deze honden een belangrijke rol en dat is één van mijn favoriete boeken. Ik heb er dankzij de windhondenwandelingen die ik in het verleden meemaakte meerdere van dichtbij gezien. Het zijn prachtige honden en ze geven datzelfde, nog-dichtbij-de-natuur gevoel dat de deerhounds gaven. Ze zijn iets minder ‘makkelijk’ dan deerhounds maar dat maakt mij niets uit. Een hond mag zichzelf zijn bij mij.

Whippet

Andere windhonden op het lijstje zijn de greyhounds en de whippets. Gelukkig hebben we Spip de whippet nog, dus net als met deerhounds is die wens al in vervulling gegaan. Maar whippets blijven op mijn lijstje staan.

Wolfachtig

Staan er ook niet-windhonden op mijn lijstje? Jazeker. Daarbij zitten honden die misschien helemaal niet bij mij passen maar die ik ondanks dat toch fascinerend vind. Een voorbeeld daarvan is de Saarloos wolfshond. Ook de poolhonden zoals de Siberische husky en de Alaska Malamute staan in die categorie. Ook zij stralen dat dicht-bij-de-natuur gevoel uit. Dat wolfachtige.

Fantasie

En dan komen we bij het fantastische deel van het lijstje. Fantastisch als in ‘ingegeven door fantasie’. En eigenlijk horen ze niet op het lijstje omdat het helemaal geen honden zijn. Mijn droom is namelijk ooit een stukje grond te bezitten. En met stukje grond bedoel ik een afgezet gebiedje ter grote van de provincie Utrecht. Liefst met wat bergen, bos en toendra. In dat gebied zou ik dan graag een wolvenopvang hebben. Want wolven staan voor mij aan de absolute top van de ranglijst van favoriete dieren. Ze staan daar zelfs op ruime afstand van de nummers twee, drie en lager.

Verblijfsstatus

Maar dat blijft een droom. En dat geeft niet. Dromen moet je hebben en sommige dingen moeten dromen blijven. De wolf heeft zich weer in Nederland gevestigd. Daar zou ik blij om moeten zijn. Maar ik ben zeer sceptisch over de verblijfsstatus van de wolf in Nederland. Ons landje is te klein en te vol met mensen om comfortabel te zijn voor de wolf. De (erg onterechte) angst voor de wolf zit diep geworteld. Ik ben bang dat de wolf hier een zeer onzekere toekomst heeft. Dus ik koester de wolf op mijn droomverlanglijstje, daar is hij veilig. Ondertussen ben ik heel gelukkig met ons samengeraapt roedeltje en koester ik elke dag dat ik met hun samen ben. Zoals Gertrude Stein gezegd zou kunnen hebben: Een hond, is een hond, is een hond, is een hond.