Wij wonen in een wat ouder huis. Het is gebouwd in 1927. In de loop der jaren is er naar mijn idee veel aan veranderd. Vooral aan de achterkant, want de bakstenen waar de achtergevel uit is opgebouwd, zijn van een veel latere datum. Zelfs van na de oorlog. Dus het huis is in de loop der tijd nogal aangepast.
Goedkoop
Wat niet echt is aangepast is de nogal goedkope bouwkwaliteit. Het is in 1927 gebouwd als sociale woningbouw, en dat is het nu nog steeds. Dat betekent dat er al die jaren dus met minimale middelen is gebouwd en verbouwd. Ook nu kun je onze woningbouwcoöperatie niet beschuldigen van gedegen investering in het onderhoud. Vorig jaar werd er grondig onderhoud gepleegd aan de woningen. Althans, daar leek het op gezien de enorme steigerbouwwerken die verrezen. Maar veel meer dan een likje haastig opgebrachte verf en hier en daar wat rot hout weghalen en opvullen met iets opvullends was het niet.
Energielabel
Het energielabel van onze woning is niet in het alfabet te vatten, denk ik. We kijken met gemak door de kieren naast de voordeur naar buiten en ook op andere plekken kan de buitenlucht vrijelijk naar binnen dwalen. Boven zijn er kamers waar nog enkel glas is en geen enkele deur in huis sluit echt af. Dus welke verwarming je ook aan doet, de warme lucht heeft vrij spel door het hele huis. Helaas verkopen ze bij de bouwmarkt geen tochtstrip met voldoende dikte om de kieren in ons huis te dichten.
Winter
Vind ik dat erg? Och, ik maak me er niet zo heel druk om. ‘s Winters, als de activiteiten van de dag die ons vanzelf warm houden zijn gedaan, kruipen we op de bank onder een deken en dan hebben we het knus warm. De verwarming laten we laag staan zodat het verlies door de kieren tot een minimum wordt beperkt. En dat werkt. Waar veel mensen klaagden over de stijgende energieprijzen en het hoger worden van de rekening, kregen wij geld terug. Dus zelfs in een huis dat zo lek is als een mandje kun je bezuinigen op je energieverbruik.
Meesterzet
Eén van de meesterzetten daarin was het kopen van een viervoetige tochtstrip. Hoewel het woord ‘meesterzet’ doet vermoeden dat de aanschaf van Bodhi een strategische beslissing was, en dat was niet zo. ‘s Ochtends wisten we van niks, ‘s middags hadden we er een hond bij. Het woord ‘impulsaankoop’ beschrijft maar nauwelijks hoe snel die beslissing werd genomen. Desalniettemin vervult Bodhi een belangrijke neventaak in ons huis. Ze is onze mobiele tochtstrip. Zij heeft het namelijk altijd warm. Een airco zou haar welkom zijn. De tocht onder de deur is een natuurlijke airco. Daarbij komt dat ze half Berner sennenhond is. En zoals alle sennenhonden wil ze graag weten wie er het erf op- en afgaat. De beste manier om dat in de gaten te houden en toch aan je slaapuren te komen is voor de ingang gaan liggen. Enkele van Bodhi’s favoriete plekjes om te liggen zijn dus pal voor een deur. Het liefst de voor- of achterdeur, en als dat niet kan, dan de kamerdeur.
Appenzeller
Ik ken dat gedrag goed. In mijn jonge jaren hadden we thuis een Appenzeller sennenhond. Een fantastische hond al was ze wel een beetje waaks en eenkennig. Dat ‘beetje’ mag je als understatement beschouwen. Niemand kwam ongemerkt ons huis in of uit. En als het een vreemde was of een bekende maar wij waren er niet, dan werd de toegang resoluut geweigerd. Het kostte ons heel wat overredingskracht om haar duidelijk te maken dat mensen sociale dieren zijn die soms bezoek van buiten de roedel krijgen. Zij vond dat overbodig want ons gezin was toch meer dan voldoende?
Ingebakken
Ook zij lag regelmatig voor de deur of voor een andere toegangspoort van de plek waar we op dat moment vertoefden. Datzelfde gedrag, minus de waakzaamheid en eenkennigheid zie ik nu dus bij Bodhi. Het is mooi om te zien hoe die eigenschap in een bepaald type hond is ingebakken. Ik zie dit gedrag bij geen van de andere honden in ons roedeltje. Bij hun zie ik genoeg ander typerend gedrag, maar niet deze vorm van waken over de roedel.
Voordeel
Bodhi is erfelijk belast met deze eigenschap zo lijkt het. Het is een mooie eigenschap met als bijkomend voordeel dat ze de tocht onder de deur door verminderd. Natuurlijk gaan we haar daarin wel ondersteunen als het echt koud begint te worden. We willen geen verkrampte spieren en verkleumde botten bij haar. Daarvoor hebben we de nodige attributen om voor de ergste kieren te leggen. Maar zolang het nog relatief warm is, laten we Bodhi lekker in haar eigen airco liggen en haar erf-taak uitoefenen. Handig zo’n Berner tochtstrip.