Het woord revalidatie is een beetje een vreemd woord. Voor de meesten van ons betekent het fysiek of mentaal herstellen. Weer zo fit mogelijk worden en weer zoveel mogelijk kunnen doen na een ziekte of ongeluk. Maar als je het woord goed bekijkt zit er het woord ‘valideren’ in. Dat heeft te maken met het woord ‘waarde’. Betekent revalidatie dan letterlijk ‘weer van waarde worden’? Daar heb ik moeite mee. Als je het woord revalidatie letterlijk neemt, betekent het dus dat je voor je revalidatie geen waarde meer had.
Afgeschreven?
Wat als je niet meer volledig kunt revalideren? Ben je dan afgeschreven? Natuurlijk niet. Kijk naar Stephen Hawking. Verlamt, aan een rolstoel gekluisterd en afhankelijk van continu zorg, heeft hij toch belangrijke en briljante bijdragen geleverd aan de wetenschap. Wetenschap die ons meer over onze plaats in het universum heeft geleerd én wetenschap die we nu dagelijks gebruiken in onze computers, telefoons en andere technologie.
Luisteren
Daarom heb ik dus moeite met het woord revalidatie. Herwaardering. Voor mij relevant omdat ik na mijn hartinfarct moet revalideren. Twee keer per week ga ik, of liever ging ik, naar het ziekenhuis naar de afdeling hartrevalidatie. Daar kreeg ik dan fysiotherapie gericht op het weer fit worden en leren luisteren naar je lichaam. Met name naar je hart. Luisteren naar je hart. Een term die je natuurlijk op twee manieren kan interpreteren. Maar dit terzijde.
Id
Ik ging niet voor mijn plezier. Als einzelgänger is elke groepsactiviteit een lastige uitdaging die ik liever uit de weg ga. Maar in dit geval moest ik even door de zure appel heen bijten. Er werd mij wel aangeboden om het individueel te doen, maar ik wilde de al overbelastte ziekenhuisstaf niet nog meer belasten om mijn einzelgänger id te bevredigen. Zo dramatisch is mijn afkeer van groepsactiviteit nou ook weer niet. Hoewel de opluchting best groot is nu vandaag de laatste keer is. Niets ten nadele van de fysiotherapeuten en groepsgenoten, fijne mensen, maar een groep. Dus…
Fit
Gelukkig was er de opluchting van het verkorte traject. De fysiotherapeute merkte op dat mijn dagelijkse activiteiten al veel beweging omvatten. Waarschijnlijk hoefde ik dus niet het volledige traject van vijf weken af te leggen. En dat bleek ook zo te zijn. Vandaag (donderdag) is mijn laatste sessie. Ik ben nog niet volledig fit maar ik heb genoeg handvatten om zelf verder te kunnen. Ik heb leren luisteren naar mijn hart.
Viervoeters
Revalidatie heb ik tot nu toe altijd van een – soms nabije – afstand ervaren. Erna is een keer zwaar gewond geraakt door een val, dat was een hele langdurige revalidatie. En natuurlijk maak je in een lang leven met honden ook de nodige revalidaties mee bij onze geliefde viervoeters. Soms is dat na een ongeluk als gevolg van onstuimig spel, soms is het na een noodzakelijke operatie. Het meest recent na de sterilisatie van Blitzz.
Terug
Het valt mij op dat honden een stuk sneller revalideren dan wij mensen. Blitzz was na tien dagen alweer gerevalideerd. Bovendien was dat in zowel de figuurlijke als de letterlijke zin. Ze was niet alleen lichamelijk weer helemaal herteld, ook als queen of the pack was ze weer helemaal terug van weggeweest. Ze had haar waarde in de roedel ferm hersteld. Niemand haalt het in zijn of haar hoofd om haar validatie in de roedel aan de kaak te stellen.
Plekje
Dat is mooi om te zien. De operatie heeft bij haar weinig tot geen gevolgen gehad waar het haar status betreft. Ze is misschien iets luier en de vogeltjes in de tuin hebben iets minder te maken met haar bewakingsdiensten. Maar waar het op haar plekje in de roedel aankomt, is er geen verandering. Blitzz behoort tot het hoger management niveau, punt uit.
Loslaten
Revalidatie. Herwaarderen. Opnieuw op waarde schatten. Het is en blijft een vreemd woord voor herstel. Misschien interpreteer ik het verkeerd. Na elk belangrijk moment in je leven ga je herwaarderen. Heroverwegen. Opnieuw afwegen. Misschien moet ik het woord betrekken op de persoon in kwestie en niet als waardering van de persoon in kwestie. Met andere woorden: herwaarderen van je leven. Herwaarderen van wat je nog kunt en hebt. Loslaten van wat je niet meer kan of niet meer hebt.
Kern
Misschien zijn honden daar een stuk beter in. Vooral het loslaten. Spip die bijna blind is maar nog steeds gewoon meedraait in de roedel en ‘s ochtends kwispelend de nieuwe dag begroet. Blitzz die haar hormonen overhoop gegooid krijgt maar ondanks dat gewoon haar plekje aan de top van de piramide weer inneemt. Bella die ondanks haar angstige verleden een fantastische coachhond is geworden. En zo kan ik nog legio voorbeelden noemen van honden die ondanks tegenslagen een fijn en waardevol leven hebben geleid. Daar ligt dan de kern van revalidatie in. Meer waardering krijgen voor wat je nog hebt en loslaten van wat je niet meer hebt. Toch een mooi woord, ‘revalidatie’.
dat komt dichtbij. ik vraag het me vaak af. Wat is je waarde als je bijna niets meer kan?
Jouw situatie heeft (onbewust?) misschien ook dit stukje geïnspireerd. Jouw waarde hangt niet af van wat je fysiek kan maar van je pure aanwezigheid. Het feit dat je een commentaar onder dit stukje zet, is al waardevol. Daarom ook dat voorbeeld van Stephen Hawking. ‘Niks meer kunnen’ is relatief. Groot of klein, iedereen die ‘is’ levert een bijdrage aan het bestaan van de mensen om haar/hem heen. Dat is niet zweverig bedoeld, dat is hoe sociale structuren werken.
Interessant, ik heb het woord revalidatie altijd anders geïnterpreteerd.. namelijk als weer valide worden, na invalide te zijn geweest, gebrekkig, er mankeerde iets…en je werkt eraan.
Waarde is er altijd voor diegenen die het willen zien, mijn vader kon weinig meer aan het einde van de Parkinson die hem veel afnam, maar niet de waarde die hij was gedurende zijn hele leven, ook tijdens de ziekte heb ik veel geleerd door wie hij was, hoe hij met het leven omging, honden leven meer in het nu als wij, en willen je altijd zien, besnuffelen, voor hen neemt je waarde niet af, evenmin als voor de mensen die van je houden.
Mooie reactie, dank je. Jouw interpretatie is waarschijnlijk de goede: valide tegenover invalide. Ik vind het soms leuk om met woorden te spelen en van daaruit verder te denken, zelfs als het incorrect is levert het soms interessante gedachtegangen op. Dat is ook waarom ik aan het einde van de column een draai maak. Het gaat er voor mij om dat iedereen intrinsieke waarde heeft, los van fysieke of geestelijke gesteldheid. Mede door gezamenlijke historie maar ook gewoon als persoon in het nu.
Je beschrijft precies dat waar het om gaat, blij met je schrijven
Mooi!! Je waarde is ook wat je betekent voor de anderen om je heen. Dat is in jouw geval én in het geval van mama heel veel.