Hondenleven: Puppytraining

Bella gaat tegenwoordig naar school. Naar puppytraining om precies te zijn. Ze is al lang geen pup meer, maar wat opvoedingsniveau betreft is ze dat nog wel. We zien dit aan alles: jeugdige overmoed, snel leren en even snel schijnbaar weer vergeten, nieuwsgierig naar alles wat nieuw is. Kortom, een pup. Helemaal niet erg, maar soms wel lastig. Zeker als je een klein roedeltje hebt waar de vonk van Bella makkelijk resulteert in een oncontroleerbare explosie. Dus Bella gaat naar de peuterklas om wat manieren te leren. Eigenlijk is de hoofdaanleiding dat ze heftig reageerde op andere honden en dat is niet fijn. Gelukkig kon ik daar het woord ‘reageerde’ gebruiken. Verleden tijd dus.

Omgangsvormen

Erna gaat iedere vrijdagavond met Bella naar een plaatselijke vereniging waar Bella wat sociale omgangsvormen leert. En dat gaat dus goed. Het heeft ook een merkbaar effect op de andere honden, want ik voel me een stuk minder Ben Hur als we andere honden tegenkomen. De rek op de verschillende riemen wordt aanzienlijk minder getest. het lont naar het kruitvat is gedoofd. Een opluchting. Is het vreemd dat Erna, die volleerd hondengedragskundige is, naar school gaat met Bella?

Verfrissen

Nee hoor, dat is helemaal niet vreemd. De kinderen van een onderwijzer gaan toch ook gewoon naar school? Zoals Socrates al gezegd schijnt te hebben een redelijk aantal jaren geleden: “Het enige dat ik zeker weet, is dat ik niks weet.” Met andere woorden: de eerste persoon die je vertelt alles te weten over hondengedrag, moet je ernstig betwijfelen. Er zijn heel veel visies op en interpretaties van het gedrag van een hond. De enige juiste is daarbij niet aan te wijzen. Dus de visie van een ander kan heel nuttig zijn. Dus ook Erna leert bij of verfrist kennis die ze al heeft. En via osmose leer ik ook weer bij.

Schaamrood

Het gaat bovendien niet alleen om de theoretische kennis, maar om de omstandigheden. Waar kun je beter een ongeleid projectiel enige beleefdheid bij brengen dan in de gecontroleerde omgeving van een hondenschool. Daar zijn veel andere honden waar Bella in eerste instantie op reageert. Maar niemand wordt boos als een andere hond zich wat misdraagt. Iedereen is daar om te leren en iedereen staat wel eens met het plaatsvervangend schaamrood op de kaken vanwege het gedrag van zijn of haar viervoetige spruit.

Trigger

Het effect van de schoolgang is opvallend. Gisteren kwam ik iemand tegen met een andere hond. Er was gelukkig enige afstand, maar in het verleden zou Bella heftig hebben gereageerd. Daarmee zou ze Spip en Blitzz ook hebben ‘getriggered’. Daar had ik dan weer gestaan met de broek bijna op de knieën (twee honden zitten aan een heupriem) en de arm die via de riem aan Bella is verbonden een 20 centimeter langer. Dit keer bleef dat echter uit. Alleen Blitzz reageerde even, waarschijnlijk ook uit een soort gewoonte. Maar Bella keek even, nam een duidelijke houding aan van ‘niks bijzonders, zie ik iedere vrijdagavond’, en ging op haar gemak aan een drol van een soortgenoot snuffelen. Zelfs Blitzz was verbaasd en schaalde al snel haar initiële code oranje terug naar code ‘iets fellere kleur groen’.

Energie

Bella gaat naar school en het heeft effect. Het laat maar weer eens zien dat de kapper soms ook naar de kapper moet. Dat de tandarts soms ook naar de tandarts moet. En dat ook als je alles van honden denkt te weten je twee denkfouten maakt: 1. Het is onmogelijk dat je alles weet. 2. Je kunt thuis de situaties niet nabootsen die nodig zijn om een wildebras te temmen. Bella is bekaf als ze vrijdagavond thuis komt. Het blijkt de manier om deze schier onuitputtelijke bron aan energie een klein beetje leeg te krijgen. Dat resulteert in een rustige rest van de vrijdagavond en een kalme zaterdagochtend. Dat mag je gerust een bijkomend voordeel noemen.