Hondenleven: pompoenen

Ik heb geen groene vingers. Toch ben ik erfelijk belast. Mijn ouders zijn namelijk zeer bedreven tuiniers. Hun tuinen zijn hun lust en hun leven. Ik schrijf tuinen omdat zij beide hun eigen tuin hebben. De reden daarvoor is dat hoewel ze gek zijn op elkaar, ze ook verschillende ideeën hebben over de methode van tuinieren. Dus het feit dat ze allebei hun eigen tuin hebben heeft wellicht een bescheiden bijdrage geleverd aan hun meer dan zestig jaar huwelijksgeluk. Mijn vader is pas in zijn element als de tuin hem uitdaagt tot zagen, hakken en graven. Voor mijn moeder mag de tuin wat formeler zijn en is een tuinschepje en een snoeischaartje meer dan voldoende om een prachtige bloemenzee te creëren. Het grappige is dat beide methoden tot mooie tuinen leiden die ‘s zomers uitbundig kleuren.

Genen

Ergens schuilen in mij die groene genen en ik neig wat tuinfilosofie betreft meer richting mijn vaders kant. Ik hou wel van een beetje grove aanpak. Helaas moet je soms ook heel delicaat te werk gaan. Hoewel ik dat prima kan, heb ik er het geduld niet voor. Dat geldt ook voor het leren tuinieren. Waar ik op andere vlakken niks liever doe dan de theorie tot op de bodem uitzoeken, heb ik dat voor de discipline tuinieren nog nooit gedaan.

Lukraak

Ik stop lukraak zaadjes en stekjes in potjes. Vaak komt het ook prima op, maar tegen de tijd dat het moet bloeien razen de herfststormen over de tuin en kruipen de plantjes geschrokken in hun schulp. Het schijnt dat timing een belangrijk onderdeel van tuinieren is. Hoewel dat vrij logisch is gezien de principes van seizoenen en de effecten daarvan op de natuur, denk ik er gewoon niet aan. Ik heb geen tuinagenda.

Pompoensoep

Zo aten we onlangs pompoensoep. Erna had een paar mooie pompoenen gekocht bij de Blauwe Tomaat. Dat is een stichting die met een oude SRV wagen door Arnhem rijdt en groente en fruit met een schoonheidsfoutje verkoopt. Het soort groente en fruit dat prima te eten is maar door de supermarkten niet wordt ingekocht en dus wordt weggegooid. Dat is toch jammer? Het is prima kwaliteit eten alleen is het soms net iets krommer, of er zit een vlekje op.

Zaden

In die pompoenen barst het natuurlijk van de zaden. Ik kan het dan niet laten om er een paar in een potje te steken. Vorig jaar kreeg ik er prachtige pompoenplanten van. Ze bloeiden ook fantastisch. Helaas was dat pas in oktober dus tijd om van bloem naar pompoen te gaan hadden de planten niet. Weer een bewijs dat het maar goed is dat we niet hoeven te leven van mijn ad hoc manier van tuinieren.

Vroeg

Dit jaar besloot ik de winter voor te zijn. Ik heb de zaden nu al in potjes gestopt. Mooi vroeg. Maar nu ben ik bang dat ik wat al te vroeg ben. Het is pas februari, en de plantjes staan al zo’n 15 cm. hoog. Het kan in mei nog vriezen dus waar laat ik ze als ze echt uit de kluiten gaan wassen. Ik voorzie een ruimte probleem op de vensterbank.

Arena

Erna vroeg laatst waar ik ze ging uitplanten in de tuin. Want natuurlijk had ik daar ook nog niet echt over nagedacht. We hebben best een aardig tuintje. Daar kunnen makkelijk een paar pompoenplanten in. Maar je voelt het al aankomen waarschijnlijk: het grootste deel van de tuin is onbruikbaar als landbouwgrond. Het is de arena voor hondenspelen. Pompoenen en racende honden zijn waarschijnlijk een spectaculaire maar weinig productieve combinatie. De voortuin dan? Dat zou kunnen maar ik wil de pompoenen graag consumeren. Er lopen verschillende zielen in deze wijk die het heel normaal vinden dat hun hond in andermans tuin poept en plast, iets waar ik met mijn pet niet bij kan, maar goed. Daarom vind ik de voortuin nou niet bepaald de geschikte plek voor een moestuin.

Publiek

Wellicht dat ik de net aangeplante ligusterhaag wat extra versterking ga geven in de vorm van een hekwerk dat andermans honden uit de voortuin kan houden. Misschien dat ik dan dat stukje grond als landbouwgrond kan omvormen. Anders moet ik zeer creatief omgaan met de kleine stukjes die ik achter tot mijn beschikking heb. Ik weet zeker dat ik een zeer geïnteresseerd vierpotig publiek heb als ik de plantjes ga uitpoten. Want zo’n pompoen ziet er natuurlijk uit als een interessant stukje speelgoed. Eerst maar eens zien dat ik de plantjes door de laatste stuiptrekkingen van de winter heen krijg. Tuinieren. Het is echt een vak apart.