Als je nauw samenleeft met honden, en zeker als je dat al je hele leven doet, dan denk je dat je alles al weet over de trouwe viervoeters. Je zou kunnen denken dat ze je niet meer kunnen verrassen of dat nieuwe gedachten over deze wonderlijke creaturen net zo zeldzaam zijn als ijspegels in de tropen.
Hoofdrol
Het feit dat ik iedere week een column schrijf waarin honden de hoofdrol spelen en in veel gevallen zelfs ons eigen kleine roedeltje, bewijst het tegendeel. Als die kleine populatie al in voldoende stof voor een wekelijkse column voorziet, dan ben ik voorlopig nog niet uitgeschreven als ik mijn horizon ga verbreden.
Druk
Laat ik het deze week weer bij ons roedeltje houden. Meer bepaald één lid van deze roedel: Bella (ja alweer zij). Bella is een druk hondje. De momenten dat ze niet beweegt zijn even zeldzaam als dat ze stiekem ‘wel even lekker’ zijn. Natuurlijk zijn we gek op haar, maar haar geanimeerd aanwezig zijn kan soms wat veel zijn. Ze is al een stuk minder aanwezig dan toen ze net bij ons kwam, en dat is logisch. De stress van de reis en de ontheemding is gezakt nu ze begrijpt dat dit haar nieuwe huis is en dat ze hier niet meer weg gaat.
Spelen
Toch is Bella een hond die dag in dag uit, ieder uur van de dag iets met je wil doen. Het liefst wil ze de hele dag spelen. Helaas kan dat niet. Erna en ik zijn allebei bezige bijtjes en hoewel ik meestal thuis ben, heb ik niet altijd tijd voor spelen en ravotten. Ook ik heb zo mijn takenlijst iedere dag. Bella blijft echter volhouden, en al kwispelend en draaiend met haar achterwerk loopt ze mij of Erna voor de voeten.
Basketballen
Om deze overvloed aan energie in goede banen te leiden geven we haar steeds kleine taken. Zo mag ze altijd de lege wc-rol naar de oudpapierbak dragen. Ze helpt Blitzz bij het opruimen van de voerbakken twee keer per dag. En ze helpt enthousiast bij het alarm slaan in geval van grote dreigingen, zoals deurbellen en auto’s die voor de deur stoppen als één van ons met de auto weg is. Ze heeft geleerd om tijdens het spelen met het balletje buiten, niet alleen de bal netjes terug te brengen, maar ze kan hem in een klaarstaande emmer doen. Wij noemen het basketballen. Haar zal het een zorg zijn hoe we het noemen, zolang ze maar achter dat balletje aan mag rennen. kortom: we houden haar fysiek en mentaal bezig.
Avondeten
Maar ik dwaal af. Gedachten die je over honden kan hebben, zelfs na lang met ze te hebben samengeleefd. Daar hadden we het over. Van de week had ik zo’n gedachte. Ik was het avondeten aan het klaarmaken en zoals gewoonlijk liep Bella om mij heen. Ze is nooit ver weg tijdens het koken, sterker nog ze is meestal zo dichtbij dat het lijkt alsof ze aan mij vast zit, verbonden door een onzichtbare draad. Als ze buiten aan de riem toch ook eens zo voorbeeldig iedere stap volgde… maar dat is nog wat teveel gevraagd. Die valt in de categorie “wordt aan gewerkt”.
Samen koken
Inmiddels zijn we zo op elkaar ingespeeld dat ik nog maar zelden over haar struikel. Een enkele keer sta ik op haar tenen, een enkele keer staat zij er vijf te hoog. Maar over het algemeen gaat het prima, dat samen koken. Plotseling viel mij iets op. Ik zag haar vanuit mijn ooghoeken en daardoor zag ik iets wat ik nog niet eerder had gezien: Bella lijkt op een mierenhoop!
Zoomen
Net als een mierenhoop lijkt Bella één geheel. Maar zodra je beter kijkt, inzoomt, zie je dat ze bestaat uit allemaal kleine bewegende onderdelen. Echt alles beweegt aan die hond. Haar staart natuurlijk, en dankzij de derde wet van Newton draait haar achterwerk in tegengestelde richting van haar staart mee. Maar er is meer. Haar hele vacht, haar oren, ieder haartje individueel, alles beweegt. Ieder onderdeel van Bella deelt haar vrolijkheid en enthousiasme en straalt dit uit. Ik heb nog nooit een hond gehad waar ik dat zo duidelijk bij heb gezien.
Vrolijk
Ik schreef in het begin dat Bella soms wat druk kan zijn en dat we soms blij zijn als ze even rustig gaat liggen. Maar het is ook een voorrecht om zo’n onbevangen en oprecht vrolijk wezen in huis te hebben. Ondanks haar slechte start in het leven heeft ze haar goede luim niet verloren. En die deelt ze vol overgave met een ieder hier in huis. Daar kun je toch eigenlijk alleen maar blij mee zijn?
Dat was weer leuk. Ik zag het voor me. Het tweede draaigatje deze week. Noah liep achter een karretje en draaide ook. Haha!