Hondenleven: Lentekriebels

Zoals ik in een vorige column beschreef werd er aan ons huis gewerkt (Hondenleven: Werk aan de winkel). Dat betekende ook dat de deur van de schutting achter het huis de hele tijd open stond. De werklieden moesten ook aan de achterkant van het huis de nodige likken verf aanbrengen. Helaas voor de hondjes dus geen capriolen in de achtertuin. De hondjes zouden de grenzen van onze achtertuin namelijk niet respecteren en op eigen houtje de buurt gaan verkennen. Om nog maar te zwijgen van een Bella die op haar dooie gemak met potten verf zou gaan spelen. Ongetwijfeld een recept voor een hilarisch YouTube filmpje maar voor zowel hond als eigenaren minder gewenst. Maar het werk is gedaan. De steigers achter het huis zijn weg en de achtertuin is weer toegankelijk voor viervoeters. En de lentekriebels doen in volle hevigheid van zich spreken.

Wilde haren

Die lentekriebels zijn vooral bij Bella merkbaar. Ze is best een druk hondje zoals ik in deze columns al vaker heb beschreven. Haar enthousiaste natuur is een niet aflatende bron voor deze schrijfsels. Maar nu met de lente in de lucht is ze helemaal een brok wilde haren. Soms moet die energie even worden beteugeld. Voor haar veiligheid en vooral ook voor het welzijn van ons en de andere viervoeters. Bella in volle gekke-bui-modus is letterlijk een ongeleid projectiel. Spip en Blitzz weten dit en zoeken tijdens deze dolle vijf minuten van Bella ook steevast een goed heenkomen. Ergens in een bench of achter de benen van het baasje.

Dom baasje

Helaas zijn er van die momenten dat de onstuimigheid van Bella samenvalt met het enthousiasme van Blitzz en Spip. Voor het eerst weer de tuin in mogen na het schilderwerk is zo’n moment. En daar had het baasje even niet bij stil gestaan. Dom baasje. Zonder er al teveel bij na te denken deed ik van de week de achterdeur open. De hondjes waren oh zo blij en de anticipatie had ze al behoorlijk opgezweept. Eindelijk was de tuin weer van hun. Ze hadden slechts een kiertje nodig om zich naar buiten te wringen, zoals de toverbus in Harry Potter.

Gevolgen

Maar zelfs in de Harry Potter boeken is het onmogelijk om twee ambitieuze teven naar buiten te laten stormen zonder dat er gevolgen zijn. En die waren er dan ook. Ik was er met mijn gedachten niet helemaal bij maar dat veranderde in een oogwenk. In plaats van de idyllisch fluitende vogeltjes hoorde ik de tuin exploderen in een barbaarse serie strijdkreten en wild geblaf. Mijn eerste gedachte was dat een kat na een paar weken hondenloze tuin zich veilig waande in onze tuin. Maar dat bleek het niet te zijn.

Klitten

Blitzz en Bella waren elkaar de klitten uit de vacht aan het knokken. De dames hadden klaarblijkelijk op elkaars tenen gestampt tijdens het naar buiten rennen en er moest even duidelijk gemaakt worden wie in deze tuin op wiens tenen mocht stampen. Spip stond helemaal aan de andere kant van de tuin zich zeer uitdrukkelijk afzijdig te houden. Normaal vind ik het geen probleem om de dames hun fitties zelf uit te laten werken. Maar nu ging het toch echt te hard. Ik wierp mij tussen de strijdende partijen met een grauw die wonder-boven-wonder te horen was boven het gekrijs van de twee hellevegen. Dit maakte ongeveer evenveel indruk als een muis op een olifant maakt, maar het was net genoeg om de strijdende partijen om de onderhandelingstafel te krijgen.

Diplomatie

Die onderhandelingstafel was een foto waard. Helaas was ik wat druk met diplomatieke taken, dus de foto zal in de verbeelding gemaakt moeten worden. Stel je een Blitzz voor die de staart zo hoog had staan dat het puntje bijna tussen haar oren bengelde. Haar lipjes moduleerden als een sinusgolf. Het wit van haar niet zo lang geleden gereinigd gebit flitste aan en uit. Tot mijn verbazing blies Bella figuurlijk de aftocht. Ze bleef samen met Blitzz om mij heen draaien maar bood onafgebroken haar achterwerk aan bij Blitzz.

Grens

Dat laatste zie ik Boris Johnson niet snel doen bij Ursula von der Leyen, maar in dit geval was het een mooi voorbeeld van durven toegeven dat je ongelijk had. Blitzz was echter niet snel tevreden en haar staart bleef tussen haar oren kriebelen. Ze liet zich ook niet snel overhalen aan het achterwerk van Bella te snuffelen om daarmee de geboden overgave te accepteren. Bella had duidelijk een grens overschreden. Na enige tijd de beide partijen sussend te hebben toegesproken, werd de spanning voelbaar minder. Er werd even gesnuffeld, waarbij een paar grommetjes van Blitzz duidelijk maakte dat Bella nog geen al te grote vrijheden moest nemen. De situatie stabiliseerde weer en iedereen haalde weer opgelucht adem.

Koningin

Het blijft altijd opletten na zo’n schermutseling. Bella en Blitzz zijn in een verhoogde staat van paraatheid jegens elkaar, maar ze hebben mij ook weer even op scherp gezet. Het is ook duidelijk wie de koningin van de tuin is. Blitzz heeft Bella overtuigend op haar plaats gezet. Maar ik heb lang genoeg met honden geleefd om te weten dat een jonge, enthousiaste teef als Bella niet heel lang onder de indruk zal blijven. De lentekriebels zullen heus nog een keer haren doen vliegen. Dus baasje, even de aandacht erbij houden!