Hondenleven: Jong geleerd…

Bodhi krijgt een gedegen jonge honden opleiding. Dat klinkt misschien heel serieus maar voor haar is het vooral heel veel spelen. Ze is een heel intelligent hondje en ze moet vooral bezig blijven met dat koppie, anders hebben wij en onze roedelgenoten geen leven meer. Van de week gaf ze me daar een heel grappig voorbeeld van. Gelukkig een grappig voorbeeld, want je moet er niet aan denken dat ze haar intellect voor kwade doeleinden gaat inzetten.

Nihil

Die kans is gelukkig vrijwel nihil. Bodhi heeft een veel te lief karakter om haar brein in te zetten voor gemene streken. Kattenkwaad, zeker, maar echt gemene streken, nee die zie ik haar niet uithalen. We zitten hier ook niet te wachten op een duivels genie. De wereld heeft genoeg aan één Elon Musk.

Helpen

Ik was van de week in de kamer wat huishoudelijke klusjes aan het doen. Daarbij lopen de honden altijd een beetje te helpen op hun manier. Bella houdt ervan tijdens het stofzuigen mij te vermaken met een balletje of ander hondenspeeltje. Dat ze daarbij zelf ook wordt vermaakt is natuurlijk een bijkomend voordeel. Bitzz laat mij vooral weten waar ik al ben geweest. Ze heeft een hekel aan de stofzuiger en heeft geleerd dat als ze gaat liggen waar ik al ben geweest dat de kans niet zo groot is dat ik er nog een keer kom. Zo houdt ze een gezonde afstand tussen de stofzuigermond en haar bromtollende bek.

Scharrelen

Spip schittert meestal door afwezigheid. Bij mooi weer scharrelt hij wat in de tuin, gebruikmakend van mijn verminderde oplettendheid. Bij slecht weer schuilt hij onder een dikke deken, hopend dat ik zijn slaapplek niet hoef te zuigen. Wat ik natuurlijk altijd wel moet tot zijn grote teleurstelling.

Gecharmeerd

Bodhi weet nog niet zo goed hoe ze het beste kan helpen. Ze probeert met iedereen mee te doen. Even het balletje van Bella pakken, even Blitzz opzoeken, even Spip storen. Je begrijpt dat geen van de andere honden hiervan gecharmeerd is. Ze zijn druk met hun eigen ‘baasje maakt schoon’ routine. Daarbij kunnen ze een al veel te lang adolescente stoorzender missen als kiespijn.

Por

Ik had de stofzuiger even gelaten voor wat die was. En was in de boekenkast wat aan het afstoffen en rechtzetten. Plotseling voelde ik een por tussen mijn schouderbladen. Huh? Erna was niet thuis en verder is er niemand groot genoeg om die hoogte te bereiken. Bodhi is niet de kleinste hond, maar tussen mijn schouderbladen kan ze niet reiken. Tenzij…

Uitdagend

Tja, jong geleerd, adolescent gedaan. Ze stond heel uitdagend naar me te kijken. Vanaf de koffietafeltjes in de kamer. Jawel, bij ons in huis is het blijkbaar de normaalste zaak dat er een hond op de koffietafeltjes staat. Ze verveelde zich blijkbaar en wilde wat aandacht. Dus wat doe je dan? Dan ga je de trukendoos opengooien. Ze heeft met Erna balansoefeningen gedaan. Daarbij leert ze ook om op een tafel te kunnen staan. Handig als wij haar moeten borstelen, maar vooral handig voor cliënten van Erna die niet kunnen bukken om haar te aaien. Vanuit een rolstoel is het veel makkelijker om een hond te aaien als die op een tafel staat.

Thuis voelen

Bodhi moet zich dus een beetje thuis voelen op een tafel. En dat voelt ze zich blijkbaar. Ze gaat er nu uit zichzelf op staan. Want net zo goed als een ander beter bij haar kan, kan zij dan ook beter bij ons. Zo bleek. Het werkte, want ik moest erg om haar lachen. En ze kreeg een dikke knuffel. Dat zal ook niet in elk huishouden zo zijn, beloond worden omdat je op tafel staat, maar bij ons is het een beetje een rare bedoening.

Restaurant

Ik heb haar weer netjes van de tafel af geleid. Ook dat heeft ze heel goed geleerd. Ze gaat ook best leren dat niet elke tafel in iedere situatie geschikt is om op te klimmen. Bovendien is ze typisch zo’n hond die continu bij haar baasjes checkt of ze het goed doet. Dus het is aan ons om op te letten of ze ons iets vraagt. Dan is er maar een hint van ons nodig of ze iets wel of niet  doet. Dus als we ooit met haar in een restaurant zitten en ze kijkt ons vragend aan terwijl ze naar de tafel wijst met haar neus, is het zaak dat we daar alert op zijn. Ik kan me namelijk voorstellen dat niet veel restaurateurs gecharmeerd zijn van een nogal substantiële hond op tafel.