Hondenleven: Het mysterie van de tennisbal

Als je deze columns regelmatig leest dan weet je dat Bella bijna geobsedeerd is door tennisballen. Er is voor haar geen groter plezier dan achter haar geliefde tennisbal aanjagen. Het plezier is vooral groot als de tennisbal wat obstakels ontmoet. Ik fantaseer wel eens over een levensgrote flipperkast, een tennisbal en Bella. Ik denk dat ze zich dan in de hondenhemel waant. Een bal die recht toe recht aan het pad van de minste weerstand volgt is best leuk. Maar een bal die heen en weer kaatst tussen muurtjes, stoelpoten en ander tuinmeubilair (m/v), dat is pas echt genieten.

Newton

In het horizontale vlak is dit geen enkel probleem. De bal kan stuiteren en van richting veranderen zoveel als de wet van Newton wil. Maar in het verticale kan het rampzalige gevolgen hebben. Bella haar fanatisme belemmert namelijk haar precisie. De computer in haar hoofd berekent de baan van de bal in de drie dimensies. Met de uitkomst van die berekening lanceert ze zichzelf in een al dan niet sierlijke sprong om die baan te onderscheppen. Haar bek opent zich op een vooraf nauwkeurig berekend moment en… mis!

Computer

De computer in haar hoofd blijkt een kleine afwijking te hebben. Of een onvoorziene windvlaag heeft het traject van de bal een onverwachte wending gegeven. Hoe dan ook de bal en Bella moeten zich schikken naar de botsingswet van Huygens (die het weer van Descartes had): Het ene object krijgt de energie van het andere object.

Gelanceerd

Voor de tennisbal betekent dit dat zij hemelwaarts wordt gelanceerd. Mochten de biljonairs, die met hun ruimtespeeltjes een nieuwe space race hebben ontketend nog op zoek zijn naar een booster-raket, Bella zou een goede kandidaat zijn. Helaas is ze niet te huur. Ook niet voor biljonairs.

Storten

In Bella’s geval zal de energie die ze krijgt van de tennisbal haar traject niet veel veranderen. De zwaartekracht heeft daarin meer zeggingskracht. Newton wint dit keer van team Huygens en Descartes.

Geluk

Meestal landt de tennisbal weer netjes in de tuin. Bella kan haar geluk niet op want ze kan de bal dan alsnog verenigen met haar bek. Maar heel soms, en helaas is dit nu twee keer kort achter elkaar gebeurd, overvliegt de bal de grenzen van ons observatievermogen en de bal verdwijnt in een zwart gat.

IJsberen

Bella’s verdriet is dan groot. Nerveus ijsbeert ze daar waar ze de bal het laatst heeft gezien. Ik probeer haar te assisteren en na te gaan waar de bal is gebleven. Maar helaas, de kans dat ik de bal exact heb kunnen volgen is klein. In de chaos van hond, stof en theorieën van al lang wijlen wetenschappers, heb ik vaak slechts een vaag idee waar de bal gebleven kan zijn.

Schutting

Vandaag (woensdagmiddag om precies te zijn) voltrok zich dit scenario voor de tweede keer in korte tijd. Ik zag Bella en de bal botsen maar daarna vloog de bal uit het zicht over de schutting. De vorige keer dat dit gebeurde ben ik langdurig op zoek gegaan naar de bal omdat ik een idee had waar die heen was gevlogen. Ik heb toen zelfs het paadje achter onze tuin afgeschuimd. Helaas kon ik toen de bal niet vinden. Ook Bella, Blitzz en Spip hebben toen geholpen met zoeken maar de bal bleef op de lijst der vermisten staan.

Buurman

Vanmiddag zag ik duidelijk dat de bal in de tuin naast ons terecht kwam. Helaas hebben we met die buurman geen goed contact. Ook geen slecht contact. We hebben met de beste man helemaal geen contact. Aanbellen heeft geen zin want hij doet voor niemand open. Het woord kluizenaar komt denk ik nog het meest in de buurt. Hoe dan ook, de bal mocht als verloren worden beschouwd.

Voorbarig

Maar dat bleek een voorbarige conclusie. Wat schetst mijn verbazing toen Bella vanavond terwijl ik stond te koken met een tennisbal kwam binnenlopen. Heel trots kwam ze mij de bal laten zien.
“Kijk eens, baasje, ik heb ‘m hoor! Gaan we weer spelen?”
Mijn eerste gedachte was dat de buurman, hoewel kluizenaar, toch zijn hand over zijn hart had gestreken en de bal had teruggegooid. Maar Erna onderwierp de bal aan een nader onderzoek en concludeerde dat dit een andere bal was. Dat kan dan bijna geen andere zijn dan degene die we een paar weken geleden zijn kwijtgeraakt.

Mysterie

Het blijft een mysterie waar Bella die bal vandaan heeft gehaald. We hebben immers met z’n vieren naar die bal lopen zoeken. De hele tuin door, maar we vonden toen geen bal. Nu heeft Bella wellicht heel nauwkeurig, centimeter voor centimeter de tuin onderzocht en toch ergens deze bal vandaan getoverd. Noch Newton, noch Descartes, noch Huygens kunnen deze vondst verklaren. Alleen Bella weet er het fijne van maar ze houdt het strikt geheim. Maar goed, wat is het leven zonder een beetje mysterie? In dit geval het mysterie van de terugkerende tennisbal.