Hondenleven: Geduld, een schone zaak.

Maandag is wasdag, woensdag is gehaktdag en vrijdag is het borreldag met de collega’s. Dat is zo’n beetje de weekkalender voor veel mensen. Ik ben een nogal vrijgevochten ziel en het zal je dus niet verbazen dat ik me met enthousiasme onttrek aan deze conventies. Wasdag is de dag dat de wasmand vol zit of de onderbroekenla leeg is. Gehaktdag is de dag dat er gehakt in de vriezer ligt, en dat is bij ons zeker niet elke woensdag. En borrelen met de collega’s? Ik drink al zeker zes jaar geen alcohol meer en daarbij komt dat mijn collega ook mijn echtgenote is dus gezellig samen thee drinken is niet beperkt tot de vrijdag. Kortom, onze weekkalender verschilt nogal van de hierboven beschreven standaardkalender.

Yoga

Toch hebben ook wij onze vaste dagen voor activiteiten. Daar ontkom je niet aan, zelfs niet in een onconventioneel leven. Door de covid perikelen verplaatsten de yogalessen van Erna op donderdagochtend van een zaal naar cyberspace. Of te wel, Erna ging de yoga thuis beoefenen via een videoverbinding met de lerares. Aangezien wij niet in een groot huis wonen met aparte, toegewijde yogaruimte, moet de woonkamer daarvoor dienst doen. Geen probleem natuurlijk. Paar tafeltjes aan de kant om ruimte te maken voor de yogamat en klaar is de zaal.

Haren

Helaas hebben wij een bijkomende factor en die factor bestaat uit drie harige huisgenoten. In oude westerns zie je nog wel eens van dat struikgewas door het beeld rollen, tumble weed. Nou, dat hebben wij gewoon in de huiskamer. Maar dan met hondenharen. Je begrijpt dat Erna haar yogaposes niet bepaald vredig verlopen als ze steeds hondenharen uit haar gezicht moet vegen. Daarom is voor mij de donderdagochtend niet alleen de ochtend van columnschrijven, maar ook van stofzuigen.

Onenigheid

Over dat stofzuigen is echter enige onenigheid ontstaan. Niet tussen Erna en mij hoor. Wees gerust, ons huwelijk vaart onbedreigd wel onder de rolverdeling die wij hebben. Ik vind huishoudelijk werk niet erg om te doen, en Erna vindt het niet erg om het niet te doen. Daarbij is Erna druk genoeg met andere zaken. Nee, onze rolverdeling werkt uitstekend. Het zijn de viervoeters die onenigheid hebben over het stofzuigen.

Verstopt

Spip vind het niet leuk maar die verstopt zich gewoon onder een deken en laat zijn misnoegen enkel blijken als ik met de stofzuiger te dicht bij zijn schuilhol kom. Dan klinkt er een snerpende snauw, maar daar blijft het bij. Verder laat hij het over zich heenkomen. De twee dames in het hondenteam spelen echter een aanmerkelijk meer actieve rol tijdens het stofzuigen.

Spel

Bella vindt het helemaal geweldig. Hoewel ze in het begin van haar residentie de nodige bedenkingen had over dat hele stofzuig gebeuren, wijst ze me nu op donderdagochtend de stofzuiger aan. Kom baas, stofzuigen! Dat heeft een reden: stofzuigen betekent spelen. Ik heb haar namelijk over haar bedenkingen heen geholpen door van het stofzuigen een spelletje te maken. Het leukste spel dat er voor Bella bestaat is achter balletjes aan rennen. Aangezien onze huiskamer bezaaid ligt met allerlei hondenspeelgoed, is het erg makkelijk om tijdens het stofzuigen een bal of ander rubberachtig hondenspeeltuig door de kamer te zwiepen met de stofzuigerstang. Ze vindt het een reuze spel!

Lawaai

Blitzz daarentegen vindt de stofzuiger maar een lawaaiig en bedreigend ding.  En achter balletjes aanrennen is wel zo ongeveer het meest stompzinnige wat je als hond kunt doen, vindt zij. Blitzz probeert van alles om mij ervan te overtuigen dat het ding uit moet. Zodra ik bij haar in de buurt kom – en let wel, dat vindt zij al snel – dan blaft en bromt ze naar de stofzuiger. Ik probeer haar natuurlijk te ontwijken en haar niet op te jutten. Ik wil haar niet ontrieven. Maar zoals gezegd, we wonen in een klein huis dus het is onmogelijk om Blitzz haar periferie ten allen tijde te respecteren. Bovendien zoekt ze het conflict soms ook wel een beetje op hoor. Als het mooi weer is staat de tuindeur open en kan ze lekker buiten gaan liggen. Maar doet ze dat tijdens het stofzuigen? Nee dus. Dat doet ze pas als ik klaar ben met stofzuigen..

Uit, aan

De laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat Bella het opneemt voor de stofzuiger. Zodra Blitzz blaft of bromt naar de stofzuiger, blaft Bella naar Blitzz.

“Uit dat ding!” Zegt Blitzz.
“Nee, aan laten,” Zegt Bella. “Spelen baas!”
“Ik zeg uit dat ding!” Zegt Blitzz met meer nadruk.
“Je bent stom!” Schreeuwt Bella boven de stofzuiger uit.
“Je bent zelf stom!” Blèrt Blitzz terug.

Als ze vlechtjes hadden dan zouden ze het zeker niet nalaten elkaar als twee karikature schoolmeisjes aan de vlechten te trekken.

Afleiden

Ik moet hier natuurlijk als verstandige baas tussen springen en escalatie voorkomen en dat doe ik dan ook. Ik leid Bella af met een speeltje.
“Jaaaaa, balletje!”
En Blitzz leid ik naar buiten en wijs haar op het heerlijke zonnetje en de vogeltjes.
“Grmble, mopper, grmble, stofzuiger, mopper,” terwijl ze een spiedende blik richting de mussenkolonie werpt.

Dan kan ik weer even rustig stofzuigen. Blitzz laat zich echter niet zo makkelijk paaien en vijf minuten later begint dit ritueel opnieuw. Als hondenbaas is geduld een schone zaak.