
Maandag is wasdag, woensdag is gehaktdag en vrijdag is het borreldag met de collega’s. Dat is zo’n beetje de weekkalender voor veel mensen. Ik ben een nogal vrijgevochten ziel en het zal je dus niet verbazen dat ik me met enthousiasme onttrek aan deze conventies. Wasdag is de dag dat de wasmand vol zit of de onderbroekenla leeg is. Gehaktdag is de dag dat er gehakt in de vriezer ligt, en dat is bij ons zeker niet elke woensdag. En borrelen met de collega’s? Ik drink al zeker zes jaar geen alcohol meer en daarbij komt dat mijn collega ook mijn echtgenote is dus gezellig samen thee drinken is niet beperkt tot de vrijdag. Kortom, onze weekkalender verschilt nogal van de hierboven beschreven standaardkalender.
Yoga
Toch hebben ook wij onze vaste dagen voor activiteiten. Daar ontkom je niet aan, zelfs niet in een onconventioneel leven. Door de covid perikelen verplaatsten de yogalessen van Erna op donderdagochtend van een zaal naar cyberspace. Of te wel, Erna ging de yoga thuis beoefenen via een videoverbinding met de lerares. Aangezien wij niet in een groot huis wonen met aparte, toegewijde yogaruimte, moet de woonkamer daarvoor dienst doen. Geen probleem natuurlijk. Paar tafeltjes aan de kant om ruimte te maken voor de yogamat en klaar is de zaal.
Haren
Helaas hebben wij een bijkomende factor en die factor bestaat uit drie harige huisgenoten. In oude westerns zie je nog wel eens van dat struikgewas door het beeld rollen, tumble weed. Nou, dat hebben wij gewoon in de huiskamer. Maar dan met hondenharen. Je begrijpt dat Erna haar yogaposes niet bepaald vredig verlopen als ze steeds hondenharen uit haar gezicht moet vegen. Daarom is voor mij de donderdagochtend niet alleen de ochtend van columnschrijven, maar ook van stofzuigen.
Onenigheid
Over dat stofzuigen is echter enige onenigheid ontstaan. Niet tussen Erna en mij hoor. Wees gerust, ons huwelijk vaart onbedreigd wel onder de rolverdeling die wij hebben. Ik vind huishoudelijk werk niet erg om te doen, en Erna vindt het niet erg om het niet te doen. Daarbij is Erna druk genoeg met andere zaken. Nee, onze rolverdeling werkt uitstekend. Het zijn de viervoeters die onenigheid hebben over het stofzuigen.
Verstopt
Spip vind het niet leuk maar die verstopt zich gewoon onder een deken en laat zijn misnoegen enkel blijken als ik met de stofzuiger te dicht bij zijn schuilhol kom. Dan klinkt er een snerpende snauw, maar daar blijft het bij. Verder laat hij het over zich heenkomen. De twee dames in het hondenteam spelen echter een aanmerkelijk meer actieve rol tijdens het stofzuigen.
Spel
Bella vindt het helemaal geweldig. Hoewel ze in het begin van haar residentie de nodige bedenkingen had over dat hele stofzuig gebeuren, wijst ze me nu op donderdagochtend de stofzuiger aan. Kom baas, stofzuigen! Dat heeft een reden: stofzuigen betekent spelen. Ik heb haar namelijk over haar bedenkingen heen geholpen door van het stofzuigen een spelletje te maken. Het leukste spel dat er voor Bella bestaat is achter balletjes aan rennen. Aangezien onze huiskamer bezaaid ligt met allerlei hondenspeelgoed, is het erg makkelijk om tijdens het stofzuigen een bal of ander rubberachtig hondenspeeltuig door de kamer te zwiepen met de stofzuigerstang. Ze vindt het een reuze spel!
Lawaai
Blitzz daarentegen vindt de stofzuiger maar een lawaaiig en bedreigend ding. En achter balletjes aanrennen is wel zo ongeveer het meest stompzinnige wat je als hond kunt doen, vindt zij. Blitzz probeert van alles om mij ervan te overtuigen dat het ding uit moet. Zodra ik bij haar in de buurt kom – en let wel, dat vindt zij al snel – dan blaft en bromt ze naar de stofzuiger. Ik probeer haar natuurlijk te ontwijken en haar niet op te jutten. Ik wil haar niet ontrieven. Maar zoals gezegd, we wonen in een klein huis dus het is onmogelijk om Blitzz haar periferie ten allen tijde te respecteren. Bovendien zoekt ze het conflict soms ook wel een beetje op hoor. Als het mooi weer is staat de tuindeur open en kan ze lekker buiten gaan liggen. Maar doet ze dat tijdens het stofzuigen? Nee dus. Dat doet ze pas als ik klaar ben met stofzuigen..
Uit, aan
De laatste tijd gebeurt het steeds vaker dat Bella het opneemt voor de stofzuiger. Zodra Blitzz blaft of bromt naar de stofzuiger, blaft Bella naar Blitzz.
“Uit dat ding!” Zegt Blitzz.
“Nee, aan laten,” Zegt Bella. “Spelen baas!”
“Ik zeg uit dat ding!” Zegt Blitzz met meer nadruk.
“Je bent stom!” Schreeuwt Bella boven de stofzuiger uit.
“Je bent zelf stom!” Blèrt Blitzz terug.
Als ze vlechtjes hadden dan zouden ze het zeker niet nalaten elkaar als twee karikature schoolmeisjes aan de vlechten te trekken.
Afleiden
Ik moet hier natuurlijk als verstandige baas tussen springen en escalatie voorkomen en dat doe ik dan ook. Ik leid Bella af met een speeltje.
“Jaaaaa, balletje!”
En Blitzz leid ik naar buiten en wijs haar op het heerlijke zonnetje en de vogeltjes.
“Grmble, mopper, grmble, stofzuiger, mopper,” terwijl ze een spiedende blik richting de mussenkolonie werpt.
Dan kan ik weer even rustig stofzuigen. Blitzz laat zich echter niet zo makkelijk paaien en vijf minuten later begint dit ritueel opnieuw. Als hondenbaas is geduld een schone zaak.
Heel leuk!
Inderdaad is dit geduldwerk. Je moet geen haast hebben.
Je beschrijft het zo goed, het lijkt of ik erbij sta. Gelukkig stofzuig je niet iedere dag denk ik. De dames kunnen weer een paar dagen bijkomen. En Spip wordt ouder, misschien ook wat dppover en hij zal de ervaring hebben dat het nou eenmaal zo is en niet anders, ook een zegen als je ouder wordt.
Ach ja, dat heb je nou eenmaal met honden in huis. Dan moet je soms laveren tussen de stormen door. 😉
Hahaha hartstikke leuk beschreven weer. Waar ik zo benieuwd naar ben…waar zijn de honden als Erna haar yoga doet?? Ga jij dan met ze lopen of doen ze op hun manier mee ( kan het me niet voorstellen;-))?? Je moet toch echt heel ontspannen kunnen zijn en geen afleiding hebben bij online yoga ( ik spreek uit ervaring) dus ik neem aan dat de honden uit de ruimte zijn dan.
Liefs vna je zus!!
Daar zal Erna zelf even meer over vertellen. Maar het kon je wel eens verbazen… 🙂
Hoi Miriam,
Zoals je weet hebben we geen groot huis en tijdens mijn yogales schrijft Henk de wekelijkse column. Dus de honden zijn gewoon in de woonkamer tijdens mijn yogales. Daar moesten ze in het begin wel even aan wennen. Ik heb ze een plek aangewezen waar ze konden liggen. En na een keer of 3 gingen ze zelf al naar die plek als Henk na het stofzuigen de kamer in orde maakt. Tijdens de oefeningen zoekt één van de honden soms een andere plek, maar dat vindt ik niet erg. Grappige is dat de honden de rust zelf ook heel fijn vinden. Van Bella hoor ik vaak diepe zuchten en ze valt vaak in slaap. Blitzz komt graag bij me liggen tijdens de ontspanning. En als we klaar zijn is de yoga mat een prima ondergrond om met de hondjes nog wat oefeningen te doen. Ik vind het supergezellig om ze er bij te hebben. En kan me toch prima ontspannen en concentreren op de oefeningen. Groetjes van Erna.