Hondenleven: een fijn leven

Omdat we een webshop hebben, zijn algoritmes een onderdeel van ons dagelijks werkend leven. Een webshop staat of valt met het vindbaar zijn op het internet. Een winkel in de winkelstraat moet gezien worden zodat mensen weten dat de winkel er is. Voor een website is dat niet anders. Daarvoor moet je als webshop-beheerders allerlei dingen goed voor elkaar hebben: Je moet zorgen dat Google je weet te vinden. Je moet een aanwezigheid hebben op social media. Je website moet goed werken. Allemaal dingen die meetellen in de algoritmes: vast omlijnde sets stappen die een site vindbaar maken op het internet. Het probleem is dat Google en de social-mediabedrijven hun algoritmes geheim houden. Dus je weet niet welke set stappen zij zetten om jouw site te vinden. Dat moet je door veel lezen en leren van ervaringen van anderen, veel uitproberen, en veel analyseren van gegevens zien uit te vinden. Algoritmes zijn echter niet alleen te vinden in de wereld van computers en internet.

Natuur

De natuur zit vol met algoritmes of op zijn minst sequenties die ernstig op algoritmes lijken. Kijk naar een eikenblad. Hoewel (waarschijnlijk) geen eikenblad precies hetzelfde is, hebben ze toch allemaal een grote gelijkenis. Ze lijken gevormd door een algoritme, al lijkt er wat chaos ingeslopen te zijn. Er is een wetenschap (pseudowetenschap?), de chaostheorie, die lijkt aan te tonen dat er in die chaos ook weer structuur te vinden is. Toch een algoritme dus?

Dieren

Als je kijkt naar gedrag van dieren (wat mij betreft dus ook de mens), dan kun je zeggen dat daar ook algoritmes in te vinden zijn. Om een doel te bereiken, worden vaste stappen gezet waar niet van wordt afgeweken. Dat is behoorlijk letterlijk de definitie van een algoritme. Als voorbeeld kan ik de voertijd bij onze honden nemen. Het gebeurt iedere keer op precies dezelfde manier.

Horzel

Blitzz loopt brommend als een horzel door de kamer. Bella zet haar voorpootjes tegen het aanrecht om aan te wijzen waar de bakken en het voer staan. Spip gaat op zijn plek zitten wachten tot hij de lepel mag aflikken.

Signaal

Als ik het eten ga opscheppen doe ik Blitzz even in de bench met het deurtje op een kier. Bella wijs ik even naar haar plaats, waar ze zonder uitzondering weer vanaf komt maar dan is ze in ieder geval even weg van het aanrecht. Dan kan ik de bakken vol scheppen met vlees. Na het opscheppen mag Spip de lepel aflikken, hij wacht netjes op mijn signaal, een uitnodigende blik volstaat.

Uitdelen

Dat gedaan, dan is het tijd om de bakken uit te delen. Eerst aan Blitzz, die ik inmiddels heb bevrijd en die in de andere bench (deur open) al klaar zit om haar bak te ontvangen. Daarna is Spip aan de beurt. Hij danst om mij heen naar de vaste plek. Dan is het eindelijk de beurt voor Bella die inmiddels uit eigen beweging keurig netjes op haar plek is gaan zitten en netjes wacht met de bak aanvallen tot ik heb gezegd dat het mag.

Inspectieronde

Na het legen van de bakken, wordt er door alle drie een inspectieronde uitgevoerd. Want deze of gene zou een stukje vlees hebben kunnen laten liggen. Daarna is er een lichte chaos in het algoritme. Bella heeft van Blitzz geleerd dat als je een bak terugbrengt naar het baasje, je een snoepje krijgt. Dus er is een milde concurrentiestrijd tussen Blitzz en Bella wie de bakken terugbrengt. Dat is een kwestie van wie op dat moment het snelste is. Als de bakken terug zijn bij het baasje, is het algoritme doorlopen en kan het programma stoppen. Het doel van het algoritme, volle buiken, is bereikt. Op naar het volgende algoritme van de dag. En zo zie je de hele dag vaste structuren die zich dagelijks herhalen. Saai? Nee hoor, dat vind ik niet. Voor mij zijn die algoritmes een fijn anker in een druk leven. Ik hou wel van structuur. Honden houden ook van structuur. Het is niet vreemd dat ik graag met honden samenleef. Een hondenleven is best een fijn leven.