Hondenleven: Blitzz laat haar tanden zien

Blitzz moest gisteren naar de dierenarts. Geen zorgen: het was niet acuut of ernstig. Ze moest haar gebit schoon laten maken. Ze heeft erg veel last van tandplak en dat zou op den duur haar gebit zodanig aantasten dat er tanden en kiezen verloren gaan als we er niks aan laten doen. Dit schijnt vaak voor te komen bij honden die als pup een wat minder goede start hebben gehad. Een combinatie van te kort bij de moederhond gezoogd en slechte voeding tijdens de groei. Een andere oorzaak ligt mogelijk in de genetische hoek. Wat de oorzaak ook is: Blitzz moest naar de tandarts.

Goud

De tandarts is in dit geval onze dierenartsenpraktijk (Dierendokters Ede), waar ik al zo’n twee decennia mijn honden aan toevertrouw. Liever gezegd, ik kwam al in die praktijk voor het Dierendokters Ede was, maar dat zijn details. Een dierenartsenpraktijk waar je goed contact mee hebt en waar je op durft te vertrouwen is goud waard. Althans als het welzijn van je honden minstens zo belangrijk voor je is als je eigen welzijn.

Spannend

Hoe je ook vertrouwd op je dierenartsen en de paraveterinairs, ik blijf het toch altijd spannend vinden als één van de honden er naartoe moet. Ook als het om iets redelijk onschuldigs als een gebitsbehandeling gaat. Vooral omdat ook voor een gebitsbehandeling een narcose nodig is. Je kunt een hond immers niet vragen om netjes de bek te openen en stil te blijven zitten terwijl er met een schoonmaakmachine tandplak wordt verwijderd. Althans onze honden kunnen dat met aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid niet. En Blitzz zeer zeker niet.

Betrokken

Dat is waar de ware betrokken dierenarts om de hoek komt kijken. Want onze honden zijn nou eenmaal honden met een rugzakje. Ze hebben allemaal hun gebruiksaanwijzing. Wij kennen die gebruiksaanwijzing tot op de letter maar je kunt niet verwachten dat een dierenarts of paraveterinair die gebruiksaanwijzing ook kent. Blitzz heeft het niet zo op mensen die ze niet goed kent. Ze is slecht tot niet gesocialiseerd in haar puppytijd (totdat ze bij ons kwam) en ze zet nog steeds de rem erop als ze geconfronteerd wordt met voor haar vreemde mensen. Ze heeft dan even tijd nodig.

Steunbeer

Dus om haar ‘s morgens bij de dierenartsenpraktijk af te leveren en haar ‘s middags weer op te halen, dat gaan we haar niet aandoen. Gelukkig snappen de mensen van onze dierenartsenpraktijk dat heel goed. Dus er werd een alternatief plan bedacht. Erna toog met Blitzz  naar de praktijk vergezeld door Mazzel. Die fungeerde als grote steunbeer voor Blitzz. Bij de dierenarts aangekomen, werd er eerst een bloedonderzoek gedaan om de risico’s van de narcose zo klein mogelijk te maken. Bovendien hebben we dan een referentie voor later, als er ooit iets met Blitzz aan de hand mocht zijn. Een soort nulmeting zeg maar.

GVR

Tijdens het afwachten van de uitslag van het bloedonderzoek mochten Erna en de honden rustig wachten in een kamertje apart. Daarna volgde de narcose en de behandeling, waar Erna bij mocht blijven. Mazzel kon wel eventjes alleen blijven want er heerst geen moment twijfel bij hem of zijn vrouwtje hem weer op komt halen. Die mogelijkheid is er gewoon niet in zijn wereld. En dat klopt ook, de kans dat Erna Mazzel zou vergeten is gewoon nul. De behandeling verliep prima en Blitzz mocht rustig bijkomen wederom in het kamertje apart, lekker onder een dekentje, dicht bij Erna en de GVR Mazzel. Dus eigenlijk heeft ze weinig van de hele procedure gemerkt en ze is geen moment alleen geweest, steeds vergezeld door Erna en Mazzel.

Lachen

Zo heeft de gebitsbehandeling weinig stress opgeleverd en dankzij het meedenken en meewerken van de dierenarts en de paraveterinairs was Blitzz al weer snel de oude. En ze kan nu weer haar blinkend schone tanden laten zien. Als ze lacht, wel te verstaan, want ze is een vrolijk hondje. Een tandeloze lach past daar echt niet bij.