Hondenleven: Blafkater

Mijn (jeugd)vriend Alex gebruikt vaak woorden en uitdrukkingen die niet in het Groene Boekje staan. Of hij ze zelf verzon of dat hij ze ergens heeft opgepikt heb ik eigenlijk nooit gevraagd. Het is ook niet zo belangrijk. Taal is een levend wezen dat continu evolueert en verandert. Het is vaak onduidelijk wie een bepaald woord of een uitdrukking als eerste heeft gebruikt. Sterker nog: een woord of uitdrukking hoeft niet eens een unieke geboorteplaats te hebben. Als één persoon iets verzint kun je ervan uitgaan dat een ander het ook kan verzinnen. Een voorbeeld van een uitdrukking van Alex is om overal “Overflakkee” achter te plakken: “Ik ga even naar de wc Overflakkee.” Een ander voorbeeld is het woord “blafkater”.

Koosnaam

Ik vind blafkater een grappig woord door de intrinsieke tegenstelling. Blafkater is Alex’ woord voor hond. En het is zeer zeker bedoeld als koosnaam want Alex is gek op honden. Hij is er zo gek op dat hij er zelf geen heeft omdat hij weet dat hij er de tijd niet voor heeft. Het besef dat je een hond niet de aandacht kan geven die de hond verdient en dus jezelf die grote wens ontzeggen, dat is echte hondenliefde!

Psycho

Iedere hond heeft zijn of haar eigen modus operandi als het gaat om verbale uiting van emotie. Spip, onze whippet hoor je bijna nooit. Pas als de emoties echt hoog oplopen of als ik niet snel genoeg ben met het gooien van het balletje, ontsnapt hem een snerpend keffen. Ook als hij speelt met een andere hond kan hij een gillend geluid voortbrengen dat niet zou misstaan in de beroemde douchescène in “Psycho“. Verder is het een opmerkelijk stil hondje.

Bromtol

Blitzz maakt een heel ander geluid. Zij maakt bij de minste reden tot opwinding – een reden die ze meestal zelf verzint – een geluid dat varieert van een milde bromtol tot een zwerm geagiteerde horzels. Blaffen doet ze zelden. Het geluid dat ze maakt is ook geen grommen. Het wordt in een ander deel van haar vocale apparaat gegenereerd. Dat kun je goed horen als Bella probeert haar stukje lunchkomkommer te bemachtigen. Het is wel goed opletten geblazen, want de grom die ze dan uit is heel kort en op een vrij laag volume. Die grom klinkt heel anders dan haar bromtol-horzel vocalen.

Blaffen

Als koosnaam kan blafkater dus prima dienen voor Spip en Blitzz maar het is verder niet erg toepasselijk. Voor Bella is de koosnaam echter zeer toepasselijk. Het eerste deel tenminste. Bella blaft bij het minste geringste. Als wij boven zijn en een stoel verschuiven: blaffen want de baasjes komen naar beneden (althans dat is haar conclusie). Als ik ‘s ochtends een teen op de koude slaapkamervloer zet: blaffen, want we gaan wandelen. Als één van ons een nachtelijk bezoek aan het toilet brengt: blaffen want ze wil niet gestoord worden in haar schoonheidsslaapje (ze blaft terwijl ze opgekruld in slaapstand ligt). Andere honden op straat tegenkomen, niet snel genoeg een etensbak onder de neus krijgen, de minste beweging van de baasjes richting voor- of achterdeur, het zijn allemaal redenen om het woord blafkater eer aan te doen.

Vocabulaire

Natuurlijk vinden wij dat geen ideale situatie. We proberen er van alles aan te doen. En het is ook al een stuk minder geworden maar de blafknop bij Bella blijft behoorlijk makkelijk in te drukken. Sommige honden hebben dat nou eenmaal in zich. De Jack Russell terriër die ik ooit had was ook erg vocaal. Zoals een terriër betaamt bleef zijn vocale oeuvre niet beperkt tot het één of het ander. Nee, hij beheerste de bromtol, de zwerm horzels, de oor splijtende schelle kef en de gewone blaf. Daarnaast beheerste hij een uitgebreide vocabulaire aan klanken die helemaal niet honds klonken maar meer als menselijke woorden.  Aaneen gesponnen door punten, komma’s en vooral veel uitroeptekens. Maar goed, Pluk de Jack Russell valt buiten deze beschouwing. Het was namelijk geen hond maar een terriër.

Plank

Blafkater. Het blijft een grappig woord en ik dank Alex voor deze verrijking van mijn woordenschat.  Het is ook passend dat iemand die honden een warm hart toedraagt, maar er zelf niet direct van kan genieten op deze manier een plekje in de wereld van de hond krijgt. Nu moet het woord nog een plekje in het Groene Boekje krijgen. Want de suggestie die ik krijg als ik in de Woordenlijst Der Nederlandse Taal zoek of blafkater slaat de plank helemaal mis.