Hondenleven: Bezoek

Gisteren kregen we bezoek. Niets bijzonders zul je misschien denken, maar voor de hondjes is het dat wel. Zeker in deze coronatijd komen er niet veel mensen over de vloer dus ze zijn niet zoveel gewend. Voor honden is het sowieso bijzonder dat een lid van een andere roedel zomaar binnen mag wandelen en dan ook nog zonder omwegen vriendelijk wordt begroet. Iedere hond gaat daar anders mee om. Ook bij ons.

Spip

Om bij de oudste te beginnen: Spip vindt het helemaal te gek. Hij begroet vreemden niet alleen vriendelijk, hij wordt zelfs dolenthousiast. Hij mag dan misschien een beetje stram worden, als er bezoek komt is hij weer zo fris als een hoentje. Leuk om te zien, lastig als je panty’s aan hebt.

Bella

Bella vindt het ook leuk maar weet eigenlijk niet zo goed wat ze ermee aanmoet. Ze begroet enthousiast maar je ziet dat er ook nervositeit bij zit. Alsof ze niet weet of ze blij of bang moet zijn. Dat gekoppeld met de wildebras in haar betekent dat nieuw bezoek soms een beetje moet worden beschermd.

Blitzz

Blitzz vindt het nodig om haar taak als waakhond kracht bij te zetten. Ze zet bij binnentreden van een vreemde een keel op waar het gemiddelde inbraakalarm het schaamrood van naar de kaken stijgt. Als een inbraakalarm kaken had. Die Blitzz wel heeft. Maar schaamrood kent ze niet als het gaat om alarm slaan bij bezoek.

Hondenspul

Gisteren ging het om iemand die zelf geen honden heeft maar wel weet hoe ze ermee om moet gaan. Ze liet rustig het hondenspul even doen wat het deed. Ze begroette Spip, daarbij zoveel mogelijk haar kleren beschermend tegen de scherpe nagels. Ze hield zich staande tegen Bella en liet ook duidelijk merken waar de grens was, waar Bella direct goed op reageerde (mooi om te zien). En waar je normaal even een welkomstpraatje maakt, lieten we de sirene Blitzz even uitloeien. Daar kom je op enig beleefd stemniveau toch niet bovenuit.

Buiten

Even vooruitspoelen naar tien minuten later. Het was mooi weer dus we zaten buiten. Het ging om een zakelijk gesprek (foto’s voor de webshop). Dat heb je als je een bedrijf aan huis hebt, dan is je huis ook je vergaderruimte. Onder de tafel, naast de stoelpoot van Erna’s stoel lag Blitzz rustig maar waakzaam. Bella had opgegeven bij de gast op schoot te willen klimmen en lag met goed zicht op het gebeuren iets van de tafel verwijderd. Spip lag op zijn kleedje bij de achterdeur te dromen van al die leuke mensen die hij zo graag begroette.

Koffie

Het gesprek kabbelde rustig voort en verliep voorspoedig. Bella liep steevast met mij mee als ik koffie ging bijvullen. Want Bella is daar waar de actie is. Spip deed af en toe een omzwerving in de tuin. En Blitzz bleef in de buurt van Erna, met twee scheve ogen op de gast. Een gewapende vrede, maar als de baasjes dan zo goed van vertrouwen zijn, dan moet het maar.

Vertrek

En dan komt het moment van vertrek van onze gast. Dat geschiedt met een vredigheid die mij iedere keer weer verbaasd. Spip vindt het jammer en komt nog even een aai halen.  Blitzz blijft op de achtergrond met de denkbeeldige vinger op de alarmknop. Bella loopt even mee naar de poort. Je weet nooit, misschien krijg ik wel wat. De zwerfhond in haar blijft altijd hoopvol. Geen van de honden probeert het afscheid zwaarder te maken dan noodzakelijk.

Trots

En dan ben ik trots op ze. Dit zijn honden met heel verschillende achtergronden, maar geen van allen hebben ze een fijne start gehad waar het mensen betreft. En toch, na de eerste commotie, gedragen ze zich voorbeeldig bij een vreemde. Het laat zien hoe goed honden zich kunnen aanpassen aan een nieuwe situatie. Hoe ze weer vertrouwen in mensen kunnen krijgen. En hoe totaal verschillende honden zonder familieband, toch een hecht roedeltje vormen. Een roedel waarin elk individu recht heeft op zijn of haar excentrieke eigenschappen, maar waar toch eenheid ontstaat.

Afdruipen

Maar als er ooit een inbraakalarmverkoper aan de deur komt, dan druipt hij of zij na het indrukken van de bel direct af. Blitzz bezorgt de arme verkoper een levensgroot minderwaardigheidscomplex. Wat kan die kleine loeien!