Onze tuin zucht onder de dreiging van invasie. Dat is volgens sommige roedelgenoten een ernstige bedreiging van de soevereiniteit van onze tuinstaat. In principe zijn niet-roedelgenoten van harte welkom in onze tuin. Mits ze door de voordeur, via het huis deze tuin betreden. Daarbij moeten ze door de baasjes hartelijk begroet zijn en bovendien een barrage aan blij, uitzinnig, neutraal en wantrouwend geblaf hebben doorstaan. Dat is het protocol, en daar dient een ieder zich aan te houden.
Chef
Blitzz is bij ons de chef bewakingsdienst. Zij houdt de tuin scherp in de gaten en iedere tuin-allochtoon die zich niet aan het protocol houdt wordt verbaal en fysiek te verstaan gegeven dat het welkomstlied niet zal klinken. Dat de baasjes er een aanzienlijk meer sociaal beleid op nahouden boeit haar niet. Zij heeft zichzelf de opdracht gegeven de tuin vrij van zichzelf inviterende individuen te houden en die taak voert zij met verve uit.
Met verve
Die taak voert zij weliswaar met verve uit, maar slechts met gedeeltelijk succes. Het is ook een hele klus voor zo’n klein hondje, hoe groot het ego ook is. Zeker als de baasjes niet bepaald meewerken om de invasie tegen te gaan. Sterker nog, zij verwelkomen sommige vreemdelingen met open armen.
Katten
Om met een succes te beginnen: de tuin is vrij van katten. Daar zijn de baasjes niet rouwig om. Kattenpoep is potentieel gevaarlijk voor honden, dus dat de katten inmiddels de boodschap hebben begrepen dat ze niet welkom zijn, vindt de hele roedel prettig. Eerst waren daar nog de nachtelijke indringers, maar ze kwamen er al snel achter dat Blitzz op late tijden nog dienst had. De achtervolging die dan volgde was een kakofonisch schimmenspel in het licht van de maan, meestal eindigend in een drumroffel op de kliko’s met een crescendo op schuttinghout. Met opgeheven staart en trotse blik kwam Blitzz dan weer richting warme huiselijkheid. Job done!
Stekels
De problemen voor Blitzz ontstaan wanneer de indringers niet ongewenst zijn in de ogen van de baasjes. In die categorie vallen twee diersoorten die de aanval inzetten op twee fronten: te land en door de lucht.
Het landdier dat van harte welkom is in de tuin is een raar, waggelend wezen met stekels. Als je er te dicht bij komt rolt de waggelaar zich op in een ronde bol waarbij de stekels nog effectiever naar buiten wijzen. Het baasje zegt steeds dat het dier nuttig is omdat het de slakken opeet. Die slakken zijn overigens veel te saai om te verjagen. Ze reageren niet of nauwelijks en je moet wel een ultra lethargische hond zijn wil je enige voldoening uit een slakkenachtervolging halen. En Blitzz is niet bepaald een lethargisch typetje.
Onverdroten
De egel, want dat is natuurlijk de stekelige indringer, heeft als bijkomende strategie dat hij/zij zich niets aantrekt van Blitzz. De egel waggelt onverdroten door de tuin, zich verzekerd wetend van de bescherming van het stekelige pantser en de baasjes. Eén van de baasjes heeft zelfs een bak met water in de tuin gezet zodat de egel in droge tijden zich kan laven aan de vrijgevigheid waar Blitzz geen begrip voor op kan brengen. Immers, de egel is op mysterieuze wijze de tuin binnengedrongen en heeft zich niet aan het voordeur-begroetingsprotocol onderworpen.
VLM
Dan is daar de Verenigde Luchtmacht der Mussenstaat. De VLM staat in brutaliteit eenzaam aan de top. Ze schijnen zich van de hele wereld niets aan te trekken en zeker niets van zo’n overgroeide grondeekhoorn als Blitzz. Die houding, de impliciete belediging, is voor Blitzz erg frustrerend. Zij doet er alles aan om de vliegroute van de bamboe naar de zoete laurierboom vrij van mussen te houden. Maar helaas, Blitzz heeft geen vleugels. Het is erg lastig om vanaf de grond de VLM te bestrijden. Het enige dat ze kan doen is dreigende charges uitvoeren onder het uiten van primitieve strijdkreten. Helaas is slechts hoongelach haar deel. De VLM weet maar al te goed dat Blitzz geen vleugels heeft. En haar sprongcapaciteiten zijn door de inlichtingendienst van de VLM al lang in kaart gebracht. Kortom, ik vrees dat onze bewakingsdienst niet is opgewassen tegen deze invasie.
Sirene
Toch weerhoudt het Blitzz er niet van om waakzaam de tuin gade te slaan vanuit haar wachthokje onder de plantenbak. Ieder ritselend geluidje, elk piepje wordt geregistreerd en als het voldoende verdacht is gaat de sirene aan en wordt de achtervolging ingezet. Onvermoeibaar en waakzaam, dat is onze Blitzz in een notendop. En als de mussen en de egel zich rustig houden is er altijd nog de achterbuurman…
Henk
Ook zo’n dappere waker in huis? We zijn benieuwd naar jullie verhaal! Laat gerust een reactie achter.