Hondenleven: Alleen thuis

Ken je de film “A Secret Life Of Pets“? Deze animatie film gaat over een kleine terriër en zijn andere huisdiervriendjes. De film laat zien wat er gebeurt wanneer hun baasjes van huis zijn. Max, want zo heet de terriër, krijgt te maken met een nieuwe huisgenoot wat tot grootse avonturen leidt. De film krijgt van ons een duim omhoog. We vinden het echt een hele leuke film. Maar hoe gedragen onze hondjes zich als we niet thuis zijn? Het gebeurt niet vaak dat we allebei niet thuis zijn, maar als dat zo is, hebben Blitzz, Spip en Bella dan ook zulke spannende avonturen?

Lat-ten

We hebben dat een keer bekeken in een vorige iteratie van ons roedeltje. We woonden nog niet samen en hadden dus nog twee semi-gescheiden roedeltjes. Erna had twee honden en ik had twee honden. Het lat-ten ging ons niet zo goed af. Dat betekende dat we of in Erna’s huis of in mijn huis waren en het begon duidelijk te worden dat onze twee roedeltjes steeds vaker één roedel zouden vormen. Die eenheid van onze roedel hebben we heel langzaam en voorzichtig gevormd. Maar dat moment van alle vier alleen thuis kwam toch een keer.

Feestje

Als er heftige ruzies uitgevochten zouden worden bij onze afwezigheid, dan zouden de gevolgen bij terugkomst duidelijk zijn. Idem dito als er een feestje gebouwd zou worden. Maar we wilden details. dus hebben we een videocamera opgesteld en tijdens onze afwezigheid ons kersverse roedeltje bespioneerd.

Actie

Het bleek dat ze vooral sliepen. De enige spanning in de video werd gegenereerd door anticipatie van wat zou kunnen gebeuren. De werkelijke beelden waren nogal saai waar het actie betreft. Toch is het fascinerend om te zien dat onze hondjes op een enkele trip naar de waterbak na, vrijwel volledig op non-actief stonden. Pas bij het horen van onze auto kwam de boel in de benen en brak er pandemonium uit.

Andere samenstelling

Maar dat was toen. Nu hebben we nog slechts één lid van dat roedeltje over. Dat doet me ook direct realiseren dat we de afgelopen zes jaar veel hebben meegemaakt op hondengebied. Maar goed, dat terzijde. We hebben nu een heel andere samenstelling van karakters. Bitzz heeft veel weg van Emy: zelfstandig, eigenwijs en een leider die niet veel woorden nodig heeft. Maar toch is het een ander hondje. Spip is Spip. Hij mist zijn whippet-maatje Saffy nog steeds en hij wordt een dagje ouder. Maar hij is nog altijd de verstrooide professor die de hondenwereld niet helemaal snapt en zich vooral op zijn gemak voelt bij mensen. Bella is de bulldozer. Ze is ontzettend lief maar ze uit dat regelmatig op een manier die enige blauw getinte markeringen achterlaat. Typisch zo’n hond die vaart maakt en pas na abrupte, afgedwongen stilstand merkt dat actie ook reactie teweeg brengt.

Organisch

Dit roedeltje is langzaam en organisch tot stand gekomen. Dus de gewenning aan nieuwe karakters ging één voor één, waarbij de nieuweling in eerste instantie als underdog binnenkwam. Daarom hebben we na enige gewenningstijd in de roedel nooit meer de noodzaak gevoeld een camera neer te zetten bij onze eerste afwezigheid. De veteranen van de club houden het groentje wel in toom. En toch, als ik naar de film “A Secret Life Of Pets” kijk, en ik kijk naar ons roedeltje als we thuis komen dan weet ik niet wat ik moet denken.

Avonturen

Ze zijn ontzettend enthousiast als we thuis komen. Ze breken de tent af, in Bella’s geval soms letterlijk. Als dan de rust is weergekeerd dan is het opvallend hoeveel rust er weerkeert. Alle drie zijn ze in een mum van tijd in diepe slaap. Het soort slaap dat komt na behoorlijk inspanning. Ik vind dat verdacht. Misschien heb ik een overactieve fantasie (dat woord ‘misschien’ zet ik er voor de vorm bij), maar ik stel mij zo voor dat deze drie zo hun avonturen beleven als wij er niet zijn. Er zijn geen sporen van terug te vinden. Geen gesloopte kussens, geen stoelen die anders staan, geen hondendekens die op mysterieuze wijze van bak zijn verwisseld. Toch knaagt er een stemmetje in mijn binnenste. Het is te netjes. Wellicht wordt het weer eens tijd om ze te bespioneren. Aan de andere kant, het fantaseren over hun avonturen bij onze afwezigheid is best leuk. En als ze avonturen beleven, willen we ze die dan ontnemen? Ik denk het eigenlijk niet.