Hondenleven: Aandacht

Honden houden van aandacht van hun baasjes. Ze vinden het heerlijk als je ze toespreekt en een knuffel is voor de meeste honden helemaal het einde. Hoewel sommige honden heel specifieke momenten hebben waarop zij het fijn vinden geknuffeld te worden. Buiten die momenten is het ‘not done’. Iedere hond heeft zo zijn eigen manier om aandacht te vragen. Sommige honden gaan heel geraffineerd te werk, andere honden houden meer van de wie-het-hardst-blaft-blaft-het-best methode.

Luidruchtig

De verschillende vormen van aandacht vragen zijn in ons roedeltje mooi vertegenwoordigd. Bella houdt van de luidruchtige methode. Ze hoeft maar een vermoeden te hebben dat één van ons misschien van plan is in beweging te komen en ze vliegt overeind. Als wij boven in onze respectievelijke werkkamer zijn en naar beneden gaan, dan kondigt ze blaffend aan dat we haar recentelijk zwaar hebben verwaarloosd. Steevast rent ze naar de achterdeur, want buiten, daar gebeurt het. Daar is het leven. En het leven is een tennisbal.

Enthousiasme

Dat laatste is geen diep filosofische uitspraak. Het is voor Bella een eenvoudige waarheid. De tennisbal is het mooiste speelgoed dat de mens ooit heeft uitgevonden. Hoewel een fijn kauwbot binnenshuis ook heel leuk is, speelt ze toch het liefst buiten met de tennisbal. Met jeugdig enthousiasme maakt ze ons dat van ‘s morgens vroeg tot ‘s avonds laat duidelijk. Natuurlijk wordt ze regelmatig teleurgesteld in haar vraag om aandacht. Dat is een harde leerschool maar we hebben gewoon ook andere dingen te doen dan met Bella spelen. Bovendien moeten we ons bewust zijn van de andere roedelleden. De roedelleden die andere tactieken, meer subtiele manieren gebruiken om onze aandacht te verkrijgen.

Huismus

Zo is daar Spip. Spip is een makkelijk hondje. Net als ik is hij een huismus. Voor hem hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld. Zo af en toe een korte wandeling voor de hoognodige behoeften en zo af en toe even achter een balletje aan rennen. Veel meer hoeft het niet te zijn. Maar in één ding is Spip wel veeleisend: hij wil altijd onder een dekentje liggen. Vaak lukt het hem om zelf onder één van de dekens te kruipen. Die dekens liggen op verschillende slaapplekken en het lukt hem vaak niet bij de eerste poging. Het resultaat is dat van de vier favoriete slaapplekken er drie volledig overhoop liggen en er slechts één door een snurkende Spip wordt bezet.

Tikkend

Als het hem echter niet lukt om op een naar zijn maatstaven aangename manier onder een deken te nestelen, dan heeft hij hulp nodig. Hier moet hij dus aandacht voor vragen. Spip is heel anders dan Bella. Hij is delicaat en soms een beetje onhandig. Een soort verstrooide professor. Zijn manier van aandacht vragen is dus veel subtieler en tegelijkertijd ook behoorlijk irritant soms. Hij gaat namelijk met een zielige blik in de ogen rondlopen. Het liefst als wij net aan tafel zitten om te eten. Meestal hebben we hem dan al twee keer ondergedekt, maar blijkbaar niet naar zijn zin. Dat rondlopen op zich is geen probleem maar hij gebruikt dan zijn nagels precies zo dat ze treurig tikken op de houten vloer. Ze tikken het ritme van de slapeloosheid. Het ritme van ‘mijn bak ligt overhoop, kunnen jullie me (weer) even onderdekken?’ Het tikken van de nagels is precies hard genoeg én on-ritmisch genoeg om na enkele minuten enorm te schuren aan je gemoedstoestand. Hierdoor is hij zeker van aandacht. En hoewel met enig gemopper van onze zijde, ook verzekerd van wederom ondergedekt worden.

Subtiel

Dan is er Blitzz. Zij is de meest subtiele. Zo gedurende dag heeft Blitzz niet zo veel aandacht nodig. DIe dopt haar eigen boontjes wel en regelmatig dopt ze Bella erbij. Die twee hebben namelijk een zekere rivaliteit die nog niet helemaal duidelijk op het scorebord staat. Hoe dan ook, Blitzz is de hele dag druk met haar eigen beslommeringen. Ze heeft ons niet zo nodig. Nou ja, voor een bak eten en een loopje naar buiten hebben wij dan wel een zeker nut. De vogeltjes moeten immers weten wie de baas is in de buurt. Zo ook de buurtkatten. Maar verder heeft ze ons niet zo nodig.

Minzaam

‘s Avonds op de bank is dat echter heel anders. Dan is een beetje aandacht wel heel fijn. Dat is de tijd dat we met z’n allen op de bank kruipen. Ze heeft dan dus twee rivalen waar het gaat om aandacht en kroelen achter de oren. Blitzz vraagt die aandacht heel subtiel. Een minzaam pootje op je knie. Een kopje vederzacht op je schoot gevleid. Een steelse blik vanonder haar wimpers. Ze is een echte verleidster. En het lukt haar iedere keer weer. De hele dag is ze de stoere meid. Type ‘ik ga mijn eigen weg’. Om dan ‘s avonds ineens het meest knuffelige, aandoenlijke tere wezentje in huis te worden.

Band

Honden, het blijven bijzondere wezens. Hebben jullie honden ook bijzondere manieren om aandacht te vragen? Vertel er over in de reacties voor deze column. Ik denk namelijk dat iedere hond een eigen manier ontwikkelt om bij ons mensen om aandacht te vragen. Want hoe je het ook wendt of keert, honden houden van aandacht. Net als wij. Daarom kunnen mensen en honden het vaak ook zo goed vinden denk ik. Aandacht hebben voor elkaar schept immers een sterke band.

– Henk