Hondenleven: 221b Baker Street

Komt het adres uit de titel je bekend voor? 221b Baker Street. Het staat in mijn geheugen gegrift. Het was namelijk een vraag tijdens een mondeling tentamen Engelse literatuur op de HAVO. Het was ook nog eens één van de eerste vragen en ik wist het antwoord niet. “Waar woonde Sherlock Holmes.”
Nou daar dus: 221b Baker Street.

Herstel

Gelukkig wist ik me goed te herstellen. Ik vertelde ronduit over Sherlock Holmes. Niet alleen over dat ene boek dat ik had gelezen maar ook over zijn andere avonturen, zijn achtergrond en zelfs wat over de schrijver Arthur Conan Doyle. Het feit dat ik dingen wist te vertellen die de lerares moest opzoeken pleitte in mijn voordeel en bewees dat ik ondanks het ontschoten adres, overduidelijk meer had gelezen dan slechts het uittreksel. Ik kreeg een negen voor het mondeling.

Uittreksel

Ik had overigens ook boeken op de lijst staan die de lerares nog niet had gelezen. Deze bestonden ook niet in uittrekselvorm. Ze wist dus dat er een grote kans was dat ik de boeken op mijn lijst ook werkelijk had gelezen. Bovendien liep mijn oudere zus bij haar stage voor haar opleiding M.O. Engels. Dus ook dat was een aanwijzing dat Engels weleens niet het vak zou kunnen zijn waar ik problemen mee had. Uiteindelijk had ik een 9,8 voor Engels op mijn eindlijst. Net geen tien. Story of my life, zeg maar. Maar ach, wat doe je eraan.

Moedertaal

Engels was (is) inderdaad onze tweede moedertaal. Mijn zus is in Brits Columbia geboren en we hadden vrienden in Schotland. Elk jaar reisden we een paar keer af naar het koninkrijk dat in naam verenigd was. Ik leerde al jong dat verenigd in naam niet hetzelfde is als verenigd in het hart. Zeg nooit tegen een Schot of iemand uit Wales dat hij of zij Engels is. Dat werd mij al jong op het hart gedrukt.

Engels

Maar Sherlock Holmes was zo Engels als het maar kon. Wat best opvallend is, aangezien de geestelijk vader van deze legendarische detective in Schotland was geboren. Arthur Conan Doyle was geboren in de stad waar ik ook heel veel voetstappen heb liggen: Edinburgh. Maar zoals zoveel Schotten had hij zijn vaderland verlaten. Hij had overigens geen Schots bloed want zijn ouders waren van Ierse komaf. Aangezien zijn vader nogal een voorliefde voor alcoholische versnaperingen had, had Arthur Conan Doyle een fragmentarische jeugd op allerlei locaties in Edinburgh en omgeving.

Moord

Terug naar Sherlock Holmes. De Engelser dan Engels detective die samen met zijn compagnon, Dr. Watson, de meest bizarre moorden oplost. Heerlijke verhalen die ik eens in de zoveel tijd allemaal nog weer herlees. Ze vervelen nooit. Natuurlijk weet ik inmiddels hoe ze aflopen en wie het heeft gedaan, maar dat doet niets af aan de sfeer, het tijdsbeeld en het pure genieten van Conan Doyle’s schrijfkunst. En dat adres 221b Baker Street vergeet ik nooit meer!

Onderzoek

Dat minutieus onderzoeken wat Sherlock Holmes deed, zie ik ook terug bij één van onze honden. Bodhi is onze Sherlock Holmes. Zij kan minuten lang stil staan bij een grasspriet. Of aan een blaadje ruiken. Ook nieuwe objecten in huis moeten terdege worden onderzocht. Het is helemaal niet moeilijk om haar met een vergrootglas te verbeelden. Een belangrijk voordeel dat zij heeft is natuurlijk haar neus. Die had Sherlock Holmes niet. Daar moest hij een hond voor lenen (Toby in het verhaal “The Sign Of Four”). Ik weet zeker dat het merendeel van de verhalen van Sherlock Holmes aanzienlijk korter en minder spannend zouden zijn geweest als hij de neus van Bodhi had gehad.

Tuinmeubels

Onlangs hebben wij nieuwe tuinmeubels aangeschaft. De oude stoelen waren dermate verweerd dat zelfs ik ze ‘niet meer vond kunnen’. En de tafel was een eigen bouwsel dat zoveel heen en weer zwalkte op zijn poten dat de thee er regelmatig overheen klotste. Niet echt een handige eigenschap voor een tuintafel waar vier honden omheen en soms niet omheen lopen.

Koddig

Deze nieuwe tuinmeubels moeten natuurlijk aan een nauwkeurig onderzoek worden onderworpen. De administratie van Bodhi moet wel kloppend blijven. Ze heeft ze dan ook helemaal afgesnuffeld en ieder hoekje en gaatje geïnspecteerd. Dat levert soms koddige taferelen op. Zoals een hondenkop die ineens boven de tafel uitsteekt als een duveltje uit een doosje of een stoel die half als halsketting wordt gedragen.

Geaccepteerd

Maar de meubels zijn geïnspecteerd en goed bevonden. Althans dat denk ik want ze heeft er nu aanmerkelijk minder belangstelling voor. Ze zijn nu gewoon een onderdeel van de tuin. Geaccepteerd en daarmee ook direct niet interessant meer. Dat is wel zo fijn want zo kunnen de menselijke occupanten van de tuin ongestoord genieten van een hopelijk nog fijne nazomer. Zo’n Sherlock speurneus in je thee is een keer leuk, maar op een gegeven moment wil je toch naar het volgende hoofdstuk.