Goud

Het weer zorgde gisteren voor een bijzondere dag. Je zou bijna kunnen spreken van 4 seizoenen op 1 dag waar Crowded house een prachtig lied over schreef. Zo’n dag waarop we door de weergoden op van alles worden getrakteerd. Koude striemen, miezer, hoosbuien, blauwe lucht, warme zonnestralen, lauwwarme bries en harde regen die aanvoelt als hagel. Zo’n dag waarop je meerdere keren tot op je hemd nat regent omdat je even vergeten was om buienradar te checken en jezelf binnensmonds mopperend afvraagt waarom je ook alweer zo graag honden wilde die er ook uit moeten als het giet van de regen.

Omhoogkijker

Maar tussen dat alles door zijn er voor de attente omhoogkijker prachtige regenbogen. Voor mij staat de regenboog symbool voor alle herinneringen die me gegeven zijn door de honden en andere dieren in mijn leven.

Mijn moeder zegt dat als het tegelijk regent en de zon schijnt het kermis is in de hel. De oorsprong van dit gezegde is niet helemaal duidelijk maar de hel wordt voorgesteld als iets vreselijks, iets waar het in ieder geval niet leuk is. Kermis wordt over het algemeen gezien als iets dat juist wel leuk is. Als het dus “kermis in de hel” is, dan is dat heel bijzonder, iets dat zelden voorkomt.

Dreigende wolken

Regenbogen, zeker hele mooie zoals ik die vandaag heb gezien, zijn vrij zeldzaam. Ik reed naar huis richting een flinke bui uit dreigende wolken en ik had de zon achter me. Daardoor zag ik verschillende regenbogen, echt hele bogen met prachtige heldere kleuren ieder in hun eigen baan.

Gedicht

Voor mij geen kermis in de hel maar een moment om stil te staan bij de herinneringen aan mijn dieren die er niet meer zijn. De eerste keer dat ik hoorde over de regenboogbrug was toen iemand mij via Hyves (tja ancient history, ik ben zeker in digitale termen al erg oud), een zelf gemaakt plaatje stuurde van een regenboogbrug met een mooi gedicht erbij. Dit gebeurde toen ik mijn kater Whiskey na ruim 16 jaar moest laten inslapen:

Gisteren toverde ik een trapje
Van hier tot aan de regenboogbrug
Dan kan elk dier om middernacht
Nog even naar het baasje terug

Kijk dan lieverd
Kijk dan toch mee!
Daar komt tussen al die dieren
Ook jouw lieverd naar benee

Zie je hem komen
Wat rent hij hard
Hij weet dat jij wacht
Met liefde in je hart

Hij springt om je heen
Je kust hem, hij likt terug
En laat jou zo weten
“Ik mis je, daar bij de regenboogbrug

Emotie

Prachtig, in al mijn emoties en gevoel van verlies verslond ik dit gedicht en het bijhorende plaatje.
De eerstvolgende keer dat ik een regenboog zag, net als vandaag in de auto, dienden de waterlanders zich in alle hevigheid aan.

Meer waterlanders dienden zich aan bij het verlies van dieren. Zoiets wat iedere dierenliefhebber meemaakt en wat nooit makkelijk wordt. Ze laten gaan. Soms door ziekte, soms door ouderdom maar soms ook plotseling in de bloei van hun leven.

Verrukt

Vandaag zonder tranen maar daarom niet met minder emotie keek ik verrukt naar het prachtige schouwspel dat ik in de lucht zag. Heel even kwam de gedachte in mij op om door te rijden naar het einde van die fantastische regenboog en daar die pot met goud op te pakken. In plaats daarvan ben ik rechtstreeks naar huis gereden om mijn hondjes een dikke knuffel te geven. Want dat zij altijd weer blij zijn als ik thuis kom, dat is pas echt goud waard.

– Erna