Column: Roedel boetseren

In de vorige column schreef ik over de komst van Bodhi. Een waardig onderwerp voor een column. De komst van een puppy in huis is een bijzondere aangelegenheid. Zeker als er al drie honden rondlopen. Deze drie hebben samen met ons een roedel gevormd waar je niet zomaar verandering in brengt. De onverwachte, abrupte komst van een puppy gooit die hele roedelstructuur natuurlijk danig door de war. De afgelopen week was dan ook een interessante week in ons huishouden.

Traphekjes

De hele week zijn we aan het schuiven met traphekjes, argusogen richten op wie is waar en tegelijkertijd een zo ontspannen mogelijke sfeer behouden. Het lijkt erop dat het ons aardig lukt. De sprongen voorwaarts die de roedel maakt zouden een kangoeroe wegens onoverkomelijke jaloersheid naar de therapeut doen gaan.

Nut

In den beginne was er de roedel plus Bodhi. Nu, zo’n anderhalve week later is er steeds meer sprake van de roedel, punt. Waar is dat aan te merken?
Ten eerste merken we dat aan Bella. Zij was het moeilijkst te overtuigen van het nut van gezinsuitbreiding. Ze vond Bodhi maar een druk ding waar ze een beetje bang voor was. Ze wist gewoon niet hoe ze met die bos haar en rare capriolen om moest gaan. Heel voorzichtig hebben we haar steeds meer interactie met Bodhi aangeboden.
Eerst met dubbele hekken ertussen. Toen dat steeds minder stress opleverde bij Bella, met één hek ertussen. De neuzen konden nu even contact maken. Dat was weer heel spannend maar naar verloop van tijd ging ook dat steeds beter. Inmiddels zijn we zo ver dat onder zeer nabije en alerte begeleiding de twee al samen in de tuin kunnen. Ik ben daarbij nooit meer dan een paar centimeter van Bodhi verwijderd en blijf constant alert op iedere haar die beweegt op Bella’s lijf.

Verhoudingen

Die voorzichtigheid kon weleens overdreven zijn aangezien de verhoudingen in de roedel compleet veranderd lijken te zijn. Gisteren viel het mij op dat toen Blitzz te dicht bij Bodhi kwam, Bella haar wegblafte. Ze leek Bodhi te willen beschermen voor de bromtollende Blitzz. Erna zag gisteren hoe Bella heel rustig in de bak naast de ren van Bodhi (waarmee we haar nog kunnen scheiden van de roedel) was gaan liggen. Die bak is sinds haar komst door niemand gebruikt. Niet door Blitzz, niet door Spip en niet door Bella. Gisteren is daar dus verandering ingekomen. En vanmorgen zag Erna dat Spip in die bak lag.

Klei

We zien aan alles dat de roedel zich begint te vormen. Als een mooi beeld uit ruwe klei. Er is ook veel meer rust als de verschillende viervoeters elkaar in de wandelgangen tegenkomen. Bella gromt niet of nauwelijks meer als Bodhi te dichtbij komt. Blitzz bromt een stuk minder en Spip, ach ja Spip, die blijft het een druk ding vinden. Voor hem hoeft het niet zo dat jonge spul op zijn oude dag. Maar hij tolereert haar, en als ze al te vrijpostig wordt dan snauwt hij een keer flink. Maar alles binnen het wetboek van de hondenwereld.

Snel

We zijn de hele dag druk met het sturen, regelen en opvoeden van de roedel. Daarbij letten we natuurlijk ook goed op de opvoeding van Bodhi. Ze leert razend snel. Ze zit al netjes voor ze haar bakje eten onder de neus krijgt, ze begint al aardig aan haar tuigje en de riem te wennen, ze rende van de week zelf naar buiten toen ze een plas moest doen, ze puzzelt er al op los. En zo nog meer beschaafd gedrag waarover ik me niet anders dan kan verbazen. Vooral omdat we de opvoeding aanbieden maar niet afdwingen. Ze wil het gewoon graag leren allemaal. Anderhalve week hier. Negen weken oud. En dan al zoveel kunnen. Ik vind het bijzonder.

Dierenarts

O ja, en dan vergeet ik nog bijna het dierenartsenbezoek van dinsdag. De negen weken enting. Ook dat ging van een dakje dat van de beste leien is voorzien. Mede dankzij de dierenarts en het personeel. Zij ontvingen Bodhi met alle genegenheid die zo’n pupje mag verwachten. De knuffels en oh’s en ah’s maakten die prik meer dan goed. Ook dit nam Bodhi weer voor lief. Geen paniek, geen theatraal gekerm, geen verwoede ontsnappingspogingen.

Gearriveerd

Kortom, Bodhi is gearriveerd. We hebben nog een lange weg te gaan en we blijven de roedel omzichtig boetseren. Maar de vooruitzichten zijn goed. De roedel plus Bodhi is gewoon roedel aan het worden. En dat is een fijn gevoel!